Hayatımın en zorlu 6 ayıydı boşa giden 6 ay.. Çok büyük bir aşkla 6 senenin sonunda evlenmiştik başlarda herseyi akışına bırakıp herşeyin yoluna gireceğine inanmıştık. Çok güzel bir düğünün ardından ilk gecemizde yorgun oldugumuz için üstüne gitmemiştik fakat bu ilk gecenin yorgunluğundan dolayı olmayan bir sorun değildi , bunu çok acı bir şekilde bir kaç kez deneyip sonucu aglama krizleri eşimi sürekli itip kendimi kasmam bacalarımı sürekli kapatmak isteyince anlamış olduk. Hep bir bahaneye sıgınarak kendimizi birlikte olabileceğimize inandırdık… hatta en son ; bu sorunu çözemezsek yollarımızı ayıralım benim gibi biriyle olmak zorunda değilsin bunu haketmiyosuna bile gelmişti. Eşime her ne kadar bişey hissettirmek istemesemde her banyoda ağlamalarım bunu bile beceremiyorum hissi çok kötüydü…Eşimle birliktelik yaşayamadığım için hep kendimi suçladım artık birliktelik yaşayamadığımız için bebek sahibi olamayız diye tüp bebek yollarını bile araştırmıştım. Kimseye bu durumundan bahsedemedim internette kendi sorunumu araştırırken eşim ve ben vajinismus oldugumu kabul ettik…eşim araştırma esnasında bircok doktor buldu fakat hiçbirini istemedim taki birgün Yasemin hocama denk gelene kadar.. ilk gördüğüm an dedim ki evet ben bu yoldaki rehberimi buldum.İlk görüşmeden cıktıgım andan itibaren iyileşeceğimi anlamıştım. Profesyonel oluşunun yanı sıra hep kendimi güvende emin ellerde hissettim. Hiçbir zaman ayaklarım geri geri gitmedi her seansa istekli azimli gittim verdiği ev ödevlerini hiç aksatmadım ve sonuç ben vajinismusu yendim!!! İlk birlikteliğimize eşim ve ben inanamadık bile. Şu an kendimi kadın gibi hissettiğim bir evliliğim var. Bu bir hastalık ama çözümü doğru kişiyle olan bir hastalık… o yüzden en başta eşiniz için değil kendinizi için bu yola cıkın kendinize ve bu yoldaki rehberinize inanın. Ben başta kendime daha sonra Yasemin hocama sonuna kadar güvendim ve başardım. Burdan vajinismus olan herkese söylemek istediğim şey; böyle bir durumunuz varsa ertelemeyin çünkü başardığınız zaman giden zamana üzülüyorsunuz…bana bu yolda rehberden ötesi olan Yasemin Hocama çok teşekkür ediyorum beni hep dinlediği yol gösterip bana inandığı için hayatımın en değerli köşesinde hep kalacagı için ve bu zorlu yolda böyle değerli birini kazandığım için çok mutluyum. Ve tabiki bana hep abla gibi destek olup hiç görüşmeden telefonda bile ben sana inanıyorum deyip muhakkak arayıp sorup beni motive eden Dilek ablama da burdan sonsuz teşekkür ediyorum.
Merhaba Yasemin Hanım,
Size yazmakta biraz geç kaldım. Kusura bakmayın.
Hayatıma dokunduğunuz ve sizi tanıdığım için çok şanslıyım. Kabus dolu 9 ayıma kısa sürede güneş gibi doğdunuz. İyi ki yollarımız kesişti. Vajinusmus sorunu yaşanan her kadının sizin ile tedavi olması gerekli. Yaklaşımınız, doğallığınız ve tedavi yöntemleriniz ile o kadar güzel bir süreç yaşattınız ki bana size minnettarım. Bu tedaviye inanmayan ve istemeyen eşim bile sizle bir seans görüştükten sonra fikri değişti. Kısacası biz bu sorunu sizle kısa sürede ve güzel bir şekilde aştık. Umarım bu sorunu yaşayan herkes sizin gibi bir doktora denk gelir ve boşa zaman kaybetmez. Kısa bir parantez de Dilek Hanım'a açmak istiyorum. Bana çalışma şartlarımdan dolayı randevu saatlerinde çok yardımcı oldu. Çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Sizi seviyorum.
Öncelikle merhaba Yasemin hocam ve bu mesajımı okuyacak tüm vajinismus arkadaşlarım;
Şuan 11 aylık evli vajinismus tedavisi olmuş bu hastalığı yenmiş dünyanın en mutlu kadınlarından biriyim. Nasıl yendim bazen hâlâ şaşırsam da sizlere hikayemi anlatmak isterim:
2021 kasım ayında evlendik eşimle 26 yaşındaydım, evliliği geçen seneye kadar hiç düşünmezken bir anda 6 ay içinde eşimle tanışıp aşık olup çoookk severek evlendim.
İlk gecemizi kendi memleketimizde ki bir otelde geçirdik çok yorucu bir düğün geçirdiğimiz için o gece biraz denedik birşeyler yaşamayı ama olmadı sorun etmedik. Ertesi gün balayına çıktık 5 günlük balayımızda eşimin vajinama temas etmesine bile izin vermemiştim, ağlamaklı bir balayından sonra kendi evimize geldik burda olacağından emindik, ama olmadı ve gittikçe daha korkmaya başladım…eşim eve gelmesin , misafir gelsin, regl olayım ki denemeyelim istiyordum …çünkü çok korkuyordum; vajinamın kapalı olduğunu kendimde hormon bozukluğu değişik hastalıklar olduğunu düşünüyordum. Eşim o kadar anlayışlıydı ki bu süreçte ilişki denemelerinde tek damla göz yaşı döksem benden özür dileyip bana şefkat gösteriyordu….8. ayımızda bir gece yine ağlamaklı bir gecenin ertesi günü doktor bulup tedavi olmaya karar verdik. Eşim işteyken Google'dan doktora bakcaktı, bende evde . Akşam olduğunda eşim gelir gelmez “bir doktor buldum “ dedi. “Yıllarını bu hastalığa vermiş, aynı bizim gibi düşünüyor videolarını izledim “ dedi. “bende buldum bir doktor hatta ismini SS aldım unuturum diye dur göstereyim “ dedim eşime …yasemin hocamın fotoğrafını gösterdiğimde “ benim bulduğum doktor da bu “ dedi !!! Ben ilahi işaret takıntılı biri olduğum için başka bir araştırmaya dahi girmedim ertesi gün hocamdan randevu aldım . Yarım saatlik ücretsiz bir öngörüşme yaptık. İlk görüşmeye eşimle beraber gittik. Tedaviye başlarsak sürecin nasıl ilerliyeceğini anlattı. Kapıdan çıktığımızda merdivenlerde sarıldık eşimle ikimizde hocamı ilk gördüğümüzde tamam artık bitti demişiz içimizden…Ben sonraki randevuya tek geldim, ama hiç gayret etmiyordum… “böyle olacaksan ben seni tedavi edemem iyileşmeyi iste öyle gel “ dedi. Haklıydı iyleşmeyi çok istiyordum aslında ama bu sihirli bir değnekle olsun diyordum. Beni kabul edip , ücretini alıp , seans uzatıp sonra da sen yapamıyorsun diyebilirdi ki bunu böyle yapan çok doktor ve klinik duydum okudum maalesef. O gün o kapıdan ağlayarak çıktım. Ama söz verdim kendime bu kapıdan mutluluktan ağlayarak çıkcam dedim çünkü doktorumu bulduğuma bir kere daha emin oldum . Tekrar randevu aldım eşimle beraber gittim bu sefer gözle görülür bi değişiklik vardı hocam da farketti tamam dedi ben seni artık iyileştiririm. İyileştirdi de !! …. çok nazlandım(karakter olarak nazlıyım) , çok çocuklaştım , bazen zorladım ama ben istemekten vazgeçmedim hocam ve eşimde bana inanmaktan vazgeçmedi…Yapamam yapmam dediğim ne varsa yaptım.
Biliyorum ki çok zor bir hastalık kimseye anlatamıyorsun akıl fikir alamıyorsun doktora gidiyorsun her defasında ailene arayana sorana hep başka yerdeyim diye yalan söylüyorsun... İnsanlar çocuk ne zaman diyor sen biz birlikte bile olamadık ki diyemiyorsun...
Ben Bitirdim Biz-ben- eşim -doktorum birbirimize inandık güvendik ve ben iyileştim.
Biliyorum bu mesajı okuyorsanız sizde de var korkularınız var ama bu hastalığı yenmiş binlerce insan var, Ben varım neden sende Bende varım demeyesin ki…İste çok iste erteleme her zorluğa değmez mi bittiğinde ki mutluluğun?
-İnan değiyor eşimin eve gelişini 4 gözle bekliyorum, şefkat görmek değil kadın gibi sevilmek istiyorum eşimden birşey yapmasını almasını isterken çekinmiyorum karısıyım ben onun diyorum…
Ertelemeyin; şehriniz neredir ? maddi durumunuz nasıldır ? eşiniz efendi bir bey midir yoksa sen kız değil misin benden ne saklıyorsun? diyen bir adam mıdır bilemem. Ama bildiğim şey kadın ne isterse ne zaman isterse şartlar ne olursa olsun herşeyi başarabilir.
Tekrar ve tekrar çok teşekkür ederim Yasemin hocam herşey için🥰
(en nazlı hastanız)
Eşimle 6 yıllık bir ilişkimiz var. Bunun 2 yılı evlilikti. İlişkiye giremediğim için defalarca tartıştık, çokta sabretti fakat yıllar geçtikçe bunu yaşayamamış olmak ona çok kötü hissettiriyordu. Ben ise kendimi çok mutsuz ve eksik hissediyordum.
Evlilik yıldönümünde yaparım, yılbaşında yaparım, sevgililer gününde yaparım diye bahanelerle doktora gitmeyi sürekli erteledim. Aslında kendimi kodluyordum bu şekilde.. fakat ne evlilik yıldönümünde ne de diğer özel günlerde bunu yapamadım. Sürekli kendimi kasıyordum ve canımın acıyacağından çok korkuyordum.
En son 2 ay önce eşim artık bunu çözmem gerektiğini söyledi, bende zaten çözmek istiyordum kaçmak çözüm değildi. İnternetten Yasemin hocamın kliniğini buldum, yorumları okudum herkes övgüyle bahsediyordu hatta bazı programlarda bu anlamda yaptığı konuşmaları izledim ve bir anda içimde bir umut oldu. Hemen aradım, Dilek hanım çok yardımcı oldu çok cana yakın biri. İlk randevumu aldım ve eşimle birlikte gelmemi istediler.
Gittiğimizde ise bize bunun nedenlerini detaylı bir şekilde açıkladı Yasemin Hoca. Bunun elimden gelen bir şey olmadığını, aklımda hep korkular olduğunu, istemsizce kendimi kastığımı. Tedaviye başladık, kısa bir süre sonra kendimi tanımaya başladım. Tedavi sürecim boyunca bir anne gibi yanımda oldu. Ve tedaviyi bitirdiğimizde, artık kendime olan güvenimde bile farklılık vardı.
Ardından eşimle Yasemin hocanın anlattığı şekilde ilişkiye girmeyi denedik ve oldu.. Hem de hiç ağrısız, sızısız, kasma olmadan..
Tek üzgün olduğum şey bunca yıldır bundan kaçmış olmam. Şu an eşimde ben de o kadar mutluyuz ki. Bir kadın olarak eksik hissetmek, hayatın her yerine etki ediyor. Bunu daha fazla geciktirmemenizi, bir an önce tedavi olmanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Yasemin hocam bu konuda 1 numara. Daha önce de birkaç doktora gitmiştim fakat asla tam bir tedavi olmadı. Sürekli parmak egzersizi yap dediler ve beni gönderdiler. Yasemin hocam ile tanıştığım için ve hayatıma böyle güzel bir dokunuş yaptığı için kendisine minnettarım.
Merhaba şu an bu yazıyı vajinismusu yenenler arasına girerek yazıyorum ve şu an bu yazıyı okuyan kişi yalnız değilsin senin gibi niceleri var ve bunlardan birisi de bendim.
Hikayemin başında eşimle çok mutluyduk severek evlendik ve ilk gecemizde düğün yorgunluğu olduğu için birlikte olmadık, o günümüzü dinlenmeyle geçirdik. Ertesi gün akşamında da birlikte olmak için hazırlandık herşey çok güzeldi ama eşim o bölgeme geldiğinde o sırada bana engel olan bi duvar vardı… Ve bu benim canımı çok yakıyordu , canım yandığı için direk ağlamaya başladım ve eşim teselli vermeye başladı ; korkma dedi senin rızan olmadan hiç bir şekilde ben sana yaklaşmıcam yeter ki sen mutlu ol o yüzündeki gülümseme eksik olmasın dedi.. O da üzüldü sonra toparlanıp o günüde bitirdik. Ertesi gün ve diğer günler aynı şeyler yine oldu ve ben eşime karşı mahçup oluyordum sürekli utanıyordum…..yüzüne bile bakamaz hale gelmiştim. Bu arada kayınvalidem ve görümcem beni aramaya başlamışlardı o çarşaf yüzünden baskı yapıyorlardı. Beni iyice beni korku sarmıştı….
Öyle böyle derken anneme danıştım bu konumu utanarak anlattım bize en yakınımızdan bir kaç kişi düşman olduğu için bi de hacı hocayla büyülerle uğraştıkları için annem şüphelendi ve “ acaba yavrum sana büyümü yaptılar ? çünkü imkansız annecim herkes evleniyor herkes o geceyi yaşıyor çolugu çocuğu oluyor senin neyin eksik ki annem , kızım ben hoca araştırıp haber vereceğim sana “ dedi…
iki üç gün geçti bi yakın arkadaşının vesilesi ile annem hoca bulmuş, hoca “ direk kızınızı bana getirin kızın bağlı taş kesilmiş şu an görebiliyorum “ diyince annem beni aradı yarın hazırlan hoca buldum kızım gidiyoruz diye neyse hazırladım gittik hoca okudu üfledi bi kaç kagıt yazdı ; bunların birini şampuanına birini suyuna birini ise sirkeye at 21 gün boyunca onları kullan 22.gün ise eşinle birlikte olmaya başla açılacaksın bana inan dedi … birebir dediklerini yaptım naptıysam boşa gitti yine hüsran ile karşılaştım o kadar mutsuzdum ki artık hayattan ümidimi kesmiştim evlilik buysa üstü kalsın diyordum… keşke evlenmeseydim eşimin başını da yaktım o bunları haketmiyor diye diye kendimi aylar boyunca yiyip bitirdim …. sonra birgün internete baktım jinekolojik tedavi olduğunu gördüm direk hastaneye gittim muayene oldum doktorun dediği tek şey : “ hiç bir şeyin yok kendi kendini korkutuyorsun, eşini elinden göndereceksin git bi ılık suyla duş al ilişkiye gir engel olan bişey görmüyorum ben hem sen daha bir ilişkide böyleysen ileride oradan kafa çıkıcak yavrun olucak o zaman napıcaksın “ dedi ….benim korkularım arttı eve geldim düşün düşün düşün kendimi yedim bitirdim ve yine cesaretimi toplayıp başaramadım…. anneme gittim bunalıma girmiştim artık …annemle bi güzel oturdum konuştum “ olmuyor yapamıyorum ayrılmak istiyorum boşuna eşim benim yüzümden hayatını mahvedemez o bunları haketmedi benim korkularımı çekmek zorunda degil “ dedim. Annem “sakin ol kızım vardır bi yolu elbet Rabbimden ümit kesilmez deme böyle şeyler toparla kendini güçlü dur dik dur bi araştıralım bakalım elbet bi çözümü vardır üzme kendini dedi bu da sizin imtihanınız herkesin olduğu gibi “ dedi …
Neyse internette gezinirken annemle aynı anda Yasemin hocayı bulduk bu bi tevafuktu ama bu kadarı beni şaşırttı aynı doktoru farklı telefonlardan bulduk vardır bunda hikmet dedik…. yorumları okumaya başladık yorumları okuyunca sadece bi ben değilmişim böyle sorunu olan meğerse ama Yasemin hocam hepsini tedavi yoluyla kurtarmış ve hepsi tedavinin sonucunda mutlu bir aile olmuş ….bunları okuyunca içime bir umut serpildi. Yasemin hocamı tanımak istedim ve aradım Dilek ablamdan direk randevu oluşturdum , onun o güzel konuşmaları beni aydınlattı. Ertesi gün Yasemin hocamın kliniğine gittik eşimle o kapıdan girince içimden bi ses direk “ doğru yerdesin işinin ehli biri herkes kurtulmuş bu hastalıktan sende kurtulacaksın yeterki inanarak başla tedavine “ dedi…
Yasemin hocam ile tedavime başladım ve tüm tedavim boyunca kendimi daha güçlü hissettim …en son seansımdan sonra başardığımı görmek o kadar mutlu etti ki bizi , sanki üzerimden kocaman bi yük gitti…Yasemin hocama çook teşekkür ederim iyi ki araştırıp hocamı bulmuşum gerçekten işinin ehli birisi o kadar mükemmel geçti ki seanslarım ben bile kendime şaşırıp kalmıştım ….artık hiç bir korkum kalmamıştı herşey yoluna girmişti .
Bu yüzden sizleri tavsiyem vajinismus hastalığınız varsa direk hiç düşünmeden Yasemin hocama gidin derim çünkü gerçekten hepsi çözülüyor yeterki gayret edin sabredin.
Yasemin hocam ve Dilek ablam sizleri çoook seviyorum…. İyi ki sizin gibi yüreği güzel insanları tanımışım Allah’a emanet olun. ❤️❤️❤️
Çaresizliği tüm ruhumda ve bedenimde hissettiğim,kendime kızdığım ve devamlı sorguladığım o an’da Yasemin Hocam’ı buldum.
Görüşmeye girdiğiniz ilk saniyeden itibaren kendisine güvenmeniz gerektiğini hissediyorsunuz. Donanımlı, bilgili ve en önemlisi “Vajinusmus” üzerine çalışan ve bu işi gerçekten severek yapan bir doktor.
Doğru kişiden yardım almak o kadar önemli ki..
Tedavi sürecimde A’dan Z’ye bilgilendiğimi, bilgilendikçe öğrendiklerimin deneyime dönüştüğünü, beden tepkilerimin normalleştiğini ve artık cinsel birleşmeye hazır olduğumu bilmek ve bunu başardığımı anlamak harika bir duyguydu benim için. Her seans sonunda mutlu ayrılıyordum… çünkü kendime hayret ediyordum.. şimdi ise ; Nasıl ertelemişim bunca zaman? Diyorum,inanın…
Adım adım sabırla yoluma ışık tuttuğu ve beni vajinusmus karanlığından çıkardığı için Yasemin Hocam’a minnettarım.
Yasemin Hocam bana dedi ki;
“vajinandan özür dile, çünkü korktuğun ve görmezden geldiğin bu organına çok haksızlık ettin “
Teşekkürler❤️
Özel not : Sizi çok seviyoruum hocaaam iyi ki varsınıınııııız 🌸🌸
Yasemin hocam merhaba, öncelikle size tesekkur etmek istiyorum, ilk aradığım gün pencerenin önündeydim oturmustum kendimi cok beceriksiz hissediyordum, ta ki Dilek hanımla konuşup randevu alana kadar. Tüm samimiyetimle söylüyorum ikiniz de o kadar guzel insanlarsınız ki, bir abla gibi sevkatle benı sardıgınız için bana moral oldugunuz ıcın, beni cesaretlendırdıgınız için...
Evet dün tedaviyi bitirdik ve ben bu sabah kendimi kadın gibi hissettim basardım, cuma gunu tekrar randevumuz var hocam sizinle, görüşene kadar size tesekkur etmeyi erteleyemezdım, iyi ki varsınız , iyi ki İstanbul’ a geldiniz, hersey için çok tesekkur ederım ❤️❤️
5 aylık evliydim ilk gece eşimle birlikte olamadık sonrasında sürekli denedik ve her denememiz hüsranla bitiyordu. Vajinismus denilen illet yüzünden yıpranmış ve çökmüştüm artık uyuyamıyordum. Aynı zamanda panik atağım vardı herşey üst üste geliyordu. Zihnim bir türlü sakinleşmiyordu. Bir gün bir deneme yaptıktan sonra gözyaşlarına boğuldum gece uyuyamadım ve araştırmaya başladım. Birçok kişi var vajinismus tedavisi yapan ama en önemlisi doğru tedavi yapanı bulmak. Kadınlar kulübü sitesinde yorum okurken Yasemin hocamın ismini gördüm sayfasına baktım hemen araştırdım diğer tedavi yapanlara göre çok daha mantıklı geldi bana sabah uyandığımda eşimle paylaştım durumu o’ da baktı araştırdı tamam dedi. Ben evlendiğim ilk zamanlarda kabullenmiştim vajinismus olduğumu ama eşimin işten izni yoktu o yüzden Ocak ayına kadar beklememiz gerekiyordu. Aralık ayı geldiğinde canım Dilek ablamla iletişime geçtim iyiki geçmişim diyorum Ocak ayı için randevu aldım eşimde iznini ayarlardı ve gittik Ankara’ya ( şu an da hocam İstanbul’da ) kliniğe gidip Yasemin hocam ve dilek ablayla görüşünce zaten insan kendini çok özgüvenli hissediyor ben ilk seansımda beni karanlık bir kuyudan çekip çıkaracağını anlamıştım Yasemin hocamın. Her yeni güne daha heyecanlı uyanıyordum seans saatlerini iple çekiyordum. Zaten tedaviyi kabullenmek 1.adım 2. Adım ise disiplin, kararlılık ve verilen ödevleri düzgün bir şekilde yapmak …Yasemin hocama minnettarım disiplin konusunda gerçekten çok iyi. Tedaviyi tamamladım. Eşim ve ben artık çok mutluyuz. Üzerimden dünyanın yükünün kalktığını hissettim.Ve hep kendime şunu söyledim Bir gün bende buraya yazarmıyım acaba dedim ve başardım işte yazıyorum. Bu bir erteleme hastalığı ve kırsal kesimde yaşayanlar maalesef ki kimseye söyleyemiyor ve bilmeyen bir sürü insan var. Sakın ertelemeyin Yasemin hocama gönül rahatlığı ile güvenebilirsiniz işini en iyi yapan jinekolog bence. Bu işi ticarete dönüştürüp 3 saatte vajinismusa son hipnozla vajinismusa son online terapi ile vajinismusa son gibi tedavilere sakın kapılmayın. Ben çok araştırdım. İyiki Yasemin hocamla yollarımız kesişti. Onun bir abla gibi yaklaşımı ve en önemlisi anne şefkatine sahip olması herşeyi bitiriyor zaten. Ertelemeyin tekrar tekrar söylüyorum kendinize 3-5 gün ayırın ve en önemlisi tereddüt etmeyin en doğru yerde ve emin ellerdesiniz. Dilek ablacığım ve Yasemin hocam her zaman yanımda olduğunuz, her soruma yılmadan cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim, harika insanlarsınız, iyiki varsınız size minnettarım♥️
Mrb benim gibi vajinismus olan kadınlara umut olmaya geldim, evet şu an bu yazıyı vajinismusu yenenler arasına girerek yazıyorum ve şu an bu yazıyı okuyan kişi yalnız değilsin senin gibi niceleri var bunlardan birisi de bendim.
1 yıllık evliyim ilk gecemiz başarısız oldu ertesi gün yine başarısız oldu… böyle bir hastalık olduğunu biliyordum hemen doktora gittik ilk gittiğim doktor sende abartılacak bir durum yok dedi ve jeller verip eve gönderdi ama yine olmadı… tabiki bu sefer farklı bir doktora gittim psikolojik destek veriyordu sadece, zaman kaybıydı bu benim için. Başka bir doktora daha gittim ama malesef yine herhangi bir çözüm odaklı çalışmamız yoktu, tek söyledikleri senin birşeyin yok! peki yoksa ben neden ilişkiye giremiyordum??
böyle böyle böyle benim 1 yılım gitti evet eşim çok anlayışlıydı eminim ki sizin eşinizde çok anlayışlı ama ben kendimi suclu hissediyordum uykusuz geceler, sürekli gözyaşları, kendini değersiz hissetme, herkesin yapıp benim neden bunu yapamam bu şekilde kendimi çok yıprattım… bir gece yine denememiz başarısız olmuştu, oturup kendime dedim ne olursa olsun ben bu hastalığı yenecem bana sadece bir yardım eli uzatılması lazımdı ve oturup internetten yine araştırmalar yapıp yine böyle benim gibi bu hastalığı yenen bir yazıya denk geldim ve Yasemin hanıma ulaştım baya araştırdım ve bana şimdiye kadar gittiğim bir sürü doktordan çok daha mantıklı gelmişti…
ertesi gün hemen arayıp randuvu alıp görüşmeye gittik eşimle, ilk konuşmamızda yasemin hanımın benim elimden tutup bu karanlık kuyudan çıkaracağını anlamıştım daha hic seanslara başlamadan benim içim kıpır kıpır tamam dedim bu sefer ben doğru insanı buldum ve ben de bu hastalığı yeneceğim dedim. Seanslara başladık ve yavaş yavaş herşey çözülüyordu, gerek yasemin hanım gerek dilek hanım o kadar içten sizinle ilgileniyorlar ki seans saatlerimi iple çekiyordum… Dilek hanımın güler yüzü ve desteği içeri girmeden zaten çok iyi geliyordu. Yasemin hanımın disiplinli olması şuan benim bu yazıyı yazmamı sağladı.
Kısa bir sürede vajinismusu yenenler içine girdim, sakın gec kalmayın ertelemeyin tereddüt etmeyin emin olun ki siz şu an en doğru yerdesiniz, bugün yarın derken zaman geciyor bu sürecte yıpranmanızı hiç söylemiyorum bile. Şu an benim üzerimden bir yük kalkmş gibi ben yeniden başlıyorum hayata, sizde gec kalmadan artık ertelemeden tedavinize başlayın cünkü kendiliğinden çözülen bir şey değil çözülseydi şuan çoktan çözülmüş olurdu… Korkmanıza hic ama hic gerek yok sadece konuşmaya gittiğinizde bile kararınızı çoktan vermiş olacaksınız. Herkesin yazılarında görmüşsünüzdür bumuydu korktuğum şey diye, asla anlam veremezdim bu söze birgün ben de bunu diyecekbilcek miyim diyordum. Evet ben de bunun aynısı söylüyorum artık…
Yasemin hanım iyi ki sizi buldum ve iyi ki varsınız… Lütfen siz de savaşanlardan olun çünkü biz çok güzel bir varlığız biz çok güclü kadınlarız ve biz her şeyin üstesinden gelebiliriz ertelemeyin gelin siz de savaşın....
Ben de anlatayım vajinusmus hastalığımın tedavi sürecini… Evliliğimizin 1. Ayinda vajinumus olduğumu kabul ettim bunu farketmem kabulenmem zor oldu. Çünkü herkesin yaptığını ben yapamıyordum, 1 ay boyunca uyku girmedi gözüme sürekli ağladım… 1 ay boyunca deneme yaptığımızda sonuç hep hüsrandı ve arkasında ağlama krizleri geliyordu. Daha sonra interneten araştırdım çözüm yollarını ama yine başaramadım. Daha sonra Yasemin hocamı buldum. Ankarada olmam benim için avantajdi ama o jinekolojik muayene masasina oturcam diye hep korkuyordum… ama bunu yenmem lazımdı.
İlk görüşmeye gittigimizde Dilek ablamın güzel enerjisi , hiç yabancı gibi davranmayişi , ilk enerji okadar güzeldi ki sanki yıllardır tanışıyoruz gibiydim.
Ve Yasemin hocam ; asla o çatallı masaya oturtmadan gözle muayene yapmasi beni çok rahatlattı..Hersey Yasemin hocamın enerjisi bize verdiği güven ve herşey o kadar güzeldiki artık vajinusmus hastası olduğumu unuttum …güzel giden seanslar ve o başarılı sonuç , çok teşekkür ederim Yasemin hocam ve Dilek ablacım size minnettarım ömrüm boyunca unutmayacağım sizi.
Kendinize iyi bakın🌸
Aslında hepimizin hikayesi birbirine benzer. Hayal kırıklıkları, kasılmalar, ağlamalar, ertelemeler ve su gibi akıp geçen zaman.. Küçüklüğümüzden beri biz farkında olmadan zihnimize yerleşen korkular, tanımadığımız vücudumuz .. Düğün öncesinde evimizi yerleştirirken çok kanama olacak diye yatağa kat kat çarşaflar serenler, düğünün ertesi sabah ağrın varmı diye arayanlar.. Ve o kadar ilginç ki belki vajinismus olmamıza sebep olanlarla sürekli üstümüzde bebek baskısı kuran aynı kişiler.
Ben 4 yıllık evliyim. Başlarda herkes gibi bunun düğün yorgunlugu ve stresinden kaynaklanadığını düşündük. Balayına gittik olmadı eve geldik olmadı günler aylar geçti olmadı. Her seferinde bu sefer olacak diye düşüncesi ama sonuç hep hayal kırıklığı. Ağlamaktan ilişkiye odaklanamıyordum bile. Normal insanlar gibi işe gidiyordum ailemle arkadaşlarımla görüşüyordum kimse hiçbir sey bilmiyordu. Ama aklımın bir köşesinde hep bu sıkıntı vardı. Sürekli internetten araştırıyordum. Bulunduğum şehirde bu konuda uzman dr yoktu. Ve tek çare psikiyatri bölümünden randevu almaktı. Küçük şehirde yaşadığımız için bu ilk adım bile benim için çok zordu. Hastanede tanıdık biriyle karşılaşmak en büyük korkumdu. İlk randevuya gittim doktor bunun tedavi edilebileceğini söyledi. Ödevler verdi. Bu ödevleri yapmaya çalışıyordum ama doğru yapıp yapmadığımdan emin olamıyordum. Ve doktor da bunu doğru yapıp yapmadığımı bilmiyordu. Parmak egzersizinden ileri gidemedim. Zaten ilk gün ödevim de parmak egzersiziydi. Başka bir sıkıntısı ise devlet hastanesi olduğundan ancak 15 gün sonrasına randevu alabilmemdi. Zaten bu randevular bazen benim iş yoğunluğumdan bazen doktorun programının değişmesinden iptal oluyordu. Yani seanslar arasında 1 ay zaman oluyordu. Bu şekilde 4 ay falan devam edip faydalı olmayacağını anlayınca bıraktım.
Bir gün bir arkadaşım Yasemin hocamdan bahsetti. Bir yakını vajinimusu onunla yenmişti. O an Ankara ‘ya gitmek gözümde çok büyüdü. Ard arda işten nasıl izin alacaktık. Bu herkesin anlayabileceği bir durum değildi. Hem ben parmak egzersizi yapabiliyordum öyle Ankara ‘lık bi durumum yoktu. Aylarca bunları düşündüm durdum. Bu süreçte Yasemın hocamın izlemediğim videosu kalmadı. Sayfada bütün yazılanları okudum. Son olarak gittiğim kadın doğumda doktorun önerdiği kayganlaştırıcı jel de işe yaramayınca Ankara ‘ya gitmekten başka çaremiz olmadığını anladık. Eşim hep anlayışlıydı beni hiç zorlamadı. Zaten zamanla bu kouyuda pek açmaz olduk. Evet evliliğin ilk günlerindeki gibi değildim ilişkide daha rahattım parmak egzersizi çok rahat yapıyordum ama bir türlü tam olarak ilişkiye giremiyordum. Bir yerlerde yanlış giden bir şeyler vardı. Ertesi gün randevu almak için aradım ve herkesin yazılarında bahsettiği Dilek hanımla bende konuştum gittiğim özel bi hastanede bile doktor beni 10 dk dinlerken Dilek hanımla yarım saate yakın konuştuk. Beni cesaretlendirdi ve randevu aldık. Hemen o hafta eşimle görüşmeye gittik . Yasemin hocam bu hastalığın kısa sürede tedavi edildiğini söyledi. ;zleyeceğimiz yolu anlattı o kadar kendinden emindi ki bize güven verdi. Ben kendimden çok ona güvendim. Hiç vakit kaybetmeden tedaviye başladık tahminimden kolay ve hızlı ilerliyorduk. Ve sona gelmiştik. Hocamın verdiği son ödevi başka yoğunluklarımız olduğu için eşim ertesi gün yapalım dedi. Hayır dedim zaten hep ertesi güne ertelediğimiz için böyle olduk. Siz ertelemeyin vakit kaybetmeyin. Eğer ilk 1-2 ay ilişki olmadıysa sonrasında olmuyor. Bu hastalık kendi kendine geçmiyor. Yanlış yerlerde vakit kaybedip kendinizi yıpratmayın. Çünkü doktorun tecrübesi çok önemli. Ve ödevleri nasıl yaptığınızı bilmesi lazım nasıl yapacağnızı bizzat göstermesi lazım. Dediğim gibi psikiyatriye gittiğim zamanlarda ayda bir doktoru görebiliyordum. Ama burada 1 hafta 10 günde vajinismustan kurtulmak mümkün.
Yasemin hocam bu iş için gerçekten doğru insan. Zaten bilgi almak için bi telefon açın Dilek hanımla görüşün zaten ilk adımı atmış olacaksınız. Tek pişmanlığımız şimdiye kadar kaybettiğiz zaman. Her neyse son olarak Yasemin hocam ve Dilek hanım sizlerle tanıştığımız için çok şanslıyız her şey için tekrar tekrar teşekkür ederiz.
Ben 31 yaşında evlenen , 2.5 yıllık evli biriyim. Eşimle 1 yıllık flört ve nişanlilik sürecinden sonra severek evlendik. Nişanlilik dönemimizde bir kaç kez cinsel birliktelik yaşamaya calişmiştik fakat olmuyordu, bir yerlerde yanlış giden bir şeyler vardı. O zamanlar bu durumu daha evlenmedigimiz için bilinç altım tarafindan engellendigine , ailemden gizli bir şeyler yaşadığım için kendimi baskı altında hissettiğime bağlamiştım...Oysaki durumun hiç de böyle olmadigini evlendikten sonra anlamıştım. Eglenceli ve sorunsuz geçen düğün günümüzün gecesini otel odasında geçirmiştik. İlk gecemizde cinsel birliktelik yaşamaya çalıştık fakat olmadı. Bu kez de düğün günü çok yorulduk ondan olmadi dedik , yarin da erkenden uçağımız var diye yattık uyuduk. Ertesi gün balayına gitmistik 7 gün kaldığımız otelde biz yine tam bir birliktelik yasayamamistik. Bu sefer de uzun süredir evlilik koşuşturması içinde olduğumuz için yorgun olduğumuza sebep bağlamiştim.Fakat bilinçaltımda da ya şimdi çarşaf çarşaf kanarsam otel yatağını da batiracağız , rezil olacağız düşüncesi vardi. En iyisi evimize gittiğimizde rahat rahat yaparız diye kendimi telkin ettim, şimdi balayınin , otelin tadını çıkaralım dedim. Balayindan döndük biz yine denemeye devam ettik, yine olmuyordu, öncesinde hiç bir sorun olmamasına rağmen tam o ana geldiğimizde ben bambaşka bir insan oluyordum sanki orada geçilmez bir duvar örüyordum. Eşimi itmeler, bacaklarımda kasılmalar, sebepsiz yere sinirlenip başka olmayan şeylerden kavga çıkarmalar hepsi giderek artmaya devam ediyordu.Vajinismus un ne olduğunu daha önceden duymustum fakat kendime asla konduramiyordum hayir bende yok diye kendimi kandiriyordum. Eşim daha ilk denemelerimizde istersen bir doktora gidelim teklifinde bulunmuştu ben kesinlikle reddetmistim. Benim doktorluk bir durumum yok demistim. Ne kadar yanılmışım....Zaman geçiyor, geçiyordu. Biz yine sonu hüsran sonuçlanan çalışmalarımızı artik zamanla hiç denememeye bile başlamıştık. Artik denemek bile istemiyordum. Çünkü denersem yine olmayacaktı ve üzülecektim diye sürekli erteliyordum. Yok özel günde yaparız, yok dogum gununde, yok evlilik yildonumunde yaparız diye erteliyordum ve bu belirttiğim özel günler geldiğinde yine yapamıyordum. Kendime inanamıyordum, konduramiyordum arkadaşlarım arasında her seyi en rahat konuşan ben , sürekli gülen, etrafa neşe saçan ben nasıl da herkesin yapabildiği bir şeyi ben yapamıyordum. Bilinçaltimda hep çok kanayacak , etraf batacak, ya kanı durduramazsak vs gibi saçma saçma düşünceler vardi. Bu düşüncelerimin asıl sebebi 19 yaşında evlenen ablacigimin evliliğinde şahit olduğum şeylerdi belki de .. Evlilikten bir gece önce ablamı odaya çeken yengeler , çok kanayacak, duvarlara fışkıracak diye ablacigimi korkutanlar, düğün gecesi kapısında bekleyip hala yapamadınız mi diye konuşan damat tarafı yakınlar bunların hepsine çok küçük yaşlarda şahit olmuştum ve bilinç altıma kazimistim. Ilerleyen yaşlarda evlenen arkadaşlarımdan o gece hastanelik oldum , yok böyle bir acı, ciğerim söküldü resmen diyen arkadaşlarım... Bunların hepsi birikince bilinçaltımda kocaman bir dağ olmuştu adeta.. Pandeminin ilk aylarında Yasemin hocamı bir programda görmüştüm, programda vajinusmusu anlatıyordu O kadar samimi ve güzel anlatıyordu ki anlattığı her sey benim birebir yaşadığım, hayatımı cehenneme çeviren şeylerdi. Bunun %100’ e yakın tedavisinin olduğunu ve maksimum 7-10 gün de çözülebilecegini anlatıyordu . Neden olmasın gidebiliriz aslında dedim ama pandeminin ilk zamanlari olduğu için korkup , yine bir adım atamamiştım. Zaman ilerlemeye devam ediyordu , korkularım ve çaresizliğim daha da artarak devam ediyordu. Surekli kafamda kuruyordum, gülüyordum ama aslında gerçekte gülmüyor gibiydim, içimde ne fırtınalar koptuğuna bir ben şahittim.. Tedaviye başlamaya karar vermemden bir ay önce sürekli vajinusmus ile ilgili videolar izliyordum, acaba ben de yapabilir miydim? Bunları düşünürken her gün Yasemin hocamin farklı kanallardaki programlarını izliyordum, sayfasında bunu yenmiş kişilerin paylaştıklarını okuyor , okuyordum, artik yazılanları ezberlemiştim bile. Yazılanlar bana bir güven, umut ışığı olmuştu. Neden ben başaramayim ki dedim kendime ve konuyu eşime açmaya karar verdim. Eşim ile konuştuğumda anlayış ile karşıladı, tabiki gidelim dedi ama bu konunun uzmanı İstanbul da da iyi doktorlar bulabiliriz mi diye sordu. Hayir dedim , İstanbul ‘da da bu konunun uzmanları olduğu halde hiç biri bana Yasemin hocamdaki sıcaklığı ve güveni verememişti. Hiç alinamayacağini düşündüğüm izinler alındı ve Ankara yolu tutuldu...Artik kafama koymuştum ben bunu başaracağım demistim.Kapıdan içeri ilk girdiğimde çok sıcak ve samimi bir şekilde Dilek ablacığım bizi karşıladı. O kadar heyecanlıydim ki kalbim yerinden çıkacaktı adeta. Dilek ablacığım beni sagolsun sakinleştirdi. Ve artık beklediğim an gelmişti… Yasemin hocam artık karşımdaydi😊 ilk seansımda cok aglamistim hocamin dediklerini uygulayamamistim , hocam da bu şekilde tedaviye devam edemeyecegini kendime güvenip odaklanmami şart koşmuştu. Seanstan çıktığımda hüngür hüngür ağlıyordum yapamayacağım, hemen dönelim, kendimden nefret ediyorum diye söylenip, tekrar bir çıkmaza girmiştim. Biraz dinlenip sakin bir kafa ile düşününce neden burada olduğumu, kendime güvenmem gerektiğini, herkesin yapabildiği bir şeyi benim de kendime inanarak yapabileceğimi düşündüm. Hocamin verdiği ödevi hiç aksatmadan çalışıp 2 gün sonra 2. Seansa gitmiştim. Hocam ödevimi uygulayabildigimi gördüğünde beni tebrik etti ve söylediklerini uygulayıp çalıştığım için bana teşekkür etti. Dünyalar benim olmuştu. Artik daha da rahat ilerleyebilecektim . 3 ,4 , 5. Seanslar derken her seansta aşama kaydediyor, başlangıçta asla yapamam dediğim ödevleri o kadar rahat yapabiliyordum ki kendime ben bile inanamıyordum. Artik her şey çorap söküğü gibi geliyordu. Sokağa çıkma yasakları, kapanmalar vs beni asla yildirmiyordu.Valiliklere kaymakamliklara kadar gidip izinler aliyordum , Ankara yolunu tutuyordum😊Her seansa gittiğimde hocam süpersin , harikasın dediğinde daha da motive oluyordum. Artik eşimle yaptığımız ödevlerde bile egleniyorduk, gülüyorduk. Derken son seansa geldim.Hocam başladığım nokta ile geldiğim noktayı gosterdiginde yaptıklarıma ben bile inanamistim. Son seansimdan sonra artık ilişkiye girebilmistim. Bunu ilk yaptığımda sanki yıllardır sırtımda tonlarca yük taşımışim da hepsini o anda sırtımdan atmış gibiydim, dünyalar benimdi artik ve hepsi Yasemin hocamin sayesindeydi. Hocamin verdiği ödevleri hiç aksatmadan yapıp inanmıştım kendime. Eşim bugünlük yeter ya da bu şekilde dene yap vs dediğinde hayir Yasemin hocam bu şekilde istedi diyordum. Onu ilk gördüğüm andan itibaren bana o kadar güzel bir enerji ve güven verdi ki o ne derse harfiyen uydum ve başardım. Diyecegim o ki Yasemin hocamin tecrübesine ve söylediklerine sonsuz güvenin siz de başaracaginizi göreceksiniz ve asla ertelemeyin. Gerekirse her seyi iptal edin , erteleyin ama hiç vakit kaybetmeden Yasemin hocamin yanına gidin. Artik güldüğümde gerçekten gülebiliyorum içimde en ufak bir endişe, mutsuzluk yok. Kendime eskisinden çok daha fazla güveniyorum, neleri başardım ben artık bu hayatta her şeyi başarabilirim diyorum , önce kendinize inanın ve sonra Yasemin hocama kendinizi güvenle emanet edin. Yasemin hocam size ne kadar teşekkür etsem az , artik sıra size müjdeli bir bebek haberi vermekte😊 ve Dilek ablacığım sana da her zaman bir abla şefkati ile yanımda olduğun , her soruma yılmadan cevap verdiğin için çok teşekkür ederim , harika insanlarsınız, iyiki varsınız 🥰
Merhabalar. Öncelikle Yasemin hocama teşekkürlerimi iletmek isterim. İyiki varsınız. Hikayemin başında eşimle severek evlendik ancak hiç cinsel deneyimimiz olmamıştı. Kendini işe yaramaz bir kadın olarak hissetmek ve buna benzer birçok olumsuz düşünceleri içinde barındıran, vajinismusun beynimizde bıraktığı kötü düşünceler. Eminim ki bunlar ortak düşüncelerimiz. Yanlış uygulanan tedavi ve işlemler. Gidilen hocalar... 3 günde kesin çözüm diye vaatlerde bulunan bir klinikte yüklü miktarlarda paralar ödeyip 2 sene boyunca doktor tarafından değil de tıbbi sekretlerlik diploması olan bir çalışan tarafından ben ağlarken yapılan işlemler, gereksiz yapılan ameliyat ve akapunktur tedavileri ve tarafıma yapılan hakaretler ile olumsuz tedaviler yaşadıktan sonra vajinismusun çözüleceğine dair inancım kalmamıştı. Böyle yaşamaya alışmam gerektiğini düşünüyordum ama her düşündüğümde daha çok ağlamaktan kendimi alamıyordum. Pes etmiştim ve artık çözümü yok sanıyordum. Artık işe yaramadığımı kesin olarak anlamıştım. Sahi benim diğer kadınlardan neyim eksikti? Anlam veremiyordum. Yasemin hocamı bir doktor tavsiyesi ile duymuştum. Aynı zamanda internette vajinismusla ilgili yazılar ve doktor sayfalarını araştırıyordum. Yasemin hocamın kliniğini ertelemeden aradık. Ancak kliniğe gidene kadar kafamda hep şu soru vardı. "Ya bu seferde olmazsa?." Kliniğe girdiğimizde sevgili Dilek ablacım bizi güler yüzü ile karşılamıştı. Beni sakinleştirip güzel bir sohbet ettikten sonra nihayet doktorumuzla tanışacaktık. Yasemin hocamı gördüğüm an içimden dedim ki "Bu güçlü ve bilgi dolu doktor beni bu kabustan çeker alır.“ Derken tedaviye başladık. Tedavinin eğlenceli ve kolay geçeceğini hiç düşünmezdim. Vajinismus tedavi süresi hasta için hassasiyet gerektiren, hastanın anlık duygu ve düşüncelerini anlayıp bilgileriyle yöneten doğru doktorun tedavisi ile başarılı oluyor. Yani doktor burada çok büyük etken. Aynı zamanda tedaviye olan inancınız ve azminiz de birleşince ortaya mükemmel sonuç çıkıyor. Gün geçtikçe özgüven sahibi güçlü bir kadın olarak hissetmeye başlamıştım. Ve mutlu son artık gelmişti. Ağlama krizleri ile geçen zor gün ve geceler yerini mutluluğa bırakmıştı. Bende başarmıştım. Unutmayın yalnız değilsiniz. Erteledikçe mutluluğa çok yakın olan günler uzaklaşır. ERTELEMEYİN. Ağrı, acı, sızı yok. ÇÖZÜMÜ VAR. Daha güzel haberlerle tekrar görüşmek üzere. Hayatıma ışık oldunuz…Bu ışıklı yolda inşallah doğacak olan çocuklarımızla güzel günlere yürümek dileğiyle...
Yasemin hanım merhaba size. Ben 3 yıllık evliyim. Ne desem nasıl teşekkür etsem az kalır. Nasıl bir dua ettiysem arama motorunda bir anda karşıma çıkıverdiniz şükürler olsun. Çünkü onun öncesinde İstanbul da defalarca kez; önce, gittiğim kadın doğum doktorları bana deli ve anormal muamelesi yapıp kaale bile almadıklarında zaten umutsuzdum umudum çürümüştü. Her kapı yüzüme kapanıyor çaresiz bir hastalığa yakalanmışım gibi hissediyordum, hastanelerden çıkıp eve doğru yürürken, etrafta gelip geçen insanların mutluluğu, çocuklu kadınlar oluyordu, bazen öyle içim acıyordu ki yemek yiyen mutlu bir insanı bile görsem ne mutlu diyordum lokmalar boğazından ne güzel de geçiyor … benim geçmiyordu, gidiyordu bir şekilde ama nereye bilmiyorum. İlk zamanlar tabiki bende gerçeği reddettim olur dedim olacak herkes yaşıyorsa bunu ve atlatıyorsa…. Google da arattığımda benimle aynı sorunu yaşayan kadınlar şimdi nerede ne yapıyordu bir daha ses çıkmamıştı onlardan yok oluvermişlerdi. Onlara ne olmuştu bana ne olacakt?.. İlk iki ayda kaldıramayacağımı anladığım bu yüküm öyle ağır gelmişti ki hayatımda bir şeyleri değiştirmem gerektiğini düşünüp işimi bıraktım ve tekrar iş aramaya başladım. Bu arada eşimle öyle mutluyduk ki eşim bana dünyada bir hediyeydi. Onun anlayışla karşılaması beni anlaması, anlamaya çalışması yetiyordu bana ve tekrar işe başlamıştım ama sanki öyle bir şey yaşıyordum ki vücudumda yüzde doksan organım infilak olmuş durumda gibiydi resmen yaşayan bir ölü gibiydim . Ne olacaktı ki böyle işe gidip geliyordum ve ara ara denemelerimiz ve başarısızlık…. Eşimi öylesine seviyordum ki Allah ın bana verdiği bu dertte sanki bir hediyeydi bana….. sonraları aylar geçiyor yıl olmaya başlıyordu içim her gün pare pare acıyarak geçiyordu günler. Kan ağlayan içimi işyerinde insanlara göstermeden gülümsüyor, içime ağlıyordum. Pul pul bir şeyler dökülmeye devam ediyordu içimde sanki organlarım yavaş yavaş bitiyor gibi bir histi bu. Yarım bir insan gibiydim yapmam gereken en doğal şeyi bile yapamıyorsam neye yarıyordum ki ben aklımda hep bu. Sonraları benim daha fazla kendime tahammül edemeyip gerginliğimi dışa vuruşlarım başlamıştı . Böyle yapmasaydım ne olurdu ki acaba bana ….? Sonra eşim artık gergin olmamdan rahatsızlık duymaya başlamıştı artık bir doktora muayene olmam gerekiyordu ….. Sonraları başladım bir bir kadın doğumcuların yüzüme bile bakmadığı belki bir deli ruh hastası veya bir çocukla konuşuyormuşçasına umursamaz davranışları, kapıların kapanması yüzüme çat çat…. Her sorum cevapsızdı, kendi ablamla paylaştığım bu durumum konusunda bana psikoloğa gitmem gerektiğini söyledi ve randevu aldım beni sadece dinleyip YouTube da izlediğim veya bildiğim şeyleri anlatmıştı ilişki nasıl olur acımayacak gibi gibi gibi ………. Bir seansına o kadar para verdiğim psikologdan çıkarken farkındalık kazandığım hiç bir şey yoktu. Ben bunları zaten biliyordum eve gelip bunları bilmenin ne işe yarayacağını düşünmekten beynim ağrımıştı. Su sesi dinle , gevşe gibi şeyler bunları da yaptım ve sonu tabiki de hüsran. Ben mi anormaldim gerçekten ya akılsızdım ya da garip bir şeyler vardı. Bu sırada akranlarım birer birer gebe kalıyorlar hayatları ne güzel de rayında seyrediyordu. Onların kötü olmasını istemem ama bu bile içimi çok acıtıyordu. Yani Allah korusun ama insan şunu bile düşünüyor hastalık olsa belki elinden gelmeyen bir şey bu senin suçun değil. Ama bu sanki bizim suçumuz gibiydi isteyerek yapıyoruz istesek aşarız gibi bi şey bu ama hastayım ben çare arıyorum yok …. Bir kuyudayım el arıyorum ama istesen çıkarsın bu senin elinde gibi şeyler diyorlar . Halbuki kuyu boyumu aşmış , biliyorum işte acımayacak eeee neden peki bilmem yetmiyor neler oluyordu ki bu nasıl bir sınavdı? Artık gücüm tükenmişti çalışmayı sevdiğim iş bile bana yük geliyordu artık daha az yüküm olsun istiyordum çünkü düşünceler yoruyordu,yoksa ev iş idare ederim, mesleğim vardı sonuçta. Devam ettirmeliydim 14 senelik bir iş hayatım vardı başarılıydım da . Fakat işimi severek kendi isteğimle göz yaşları içinde bıraktım. Ne değişecekti ki acaba hayatımda . Bakalımdı. Ama yine olmadı kendimi hep; şu yılbaşı gecesi olacak, şu bayram gecesi bitsin bu iş, doğum gününde tamam ,benim doğum günümde olacak kesin, evlilik yıldönümünde yapıcam derken neredeyse evleneli iki sene olacaktı. Aileler bilmiyordu ama sanki ben onların da yüzüne bakamaz olmuştum mutsuz olduğumuzu artık herkes anlıyor ve bir gariplik var diyordu. Artık ev işlerini de bırakmıştım ikinci yıla girecektik ve ben evde olunca iyice yemeden içmeden kesilmeye başlamıştım. Kendimi sürekli hastanelerde mide bulantıları ile serum alırken buluyordum serumlar asla fayda etmiyordu . Tüm tahlillerim normal olmasına rağmen ben mide bulantıları ve istifralar yaşamaya devam ediyordum . Bi keresinde tüm tahlillerim normal ve ikinci serum almama rağmen bulantım geçmemişti acilde yarım gün geçirdim ve doktor beni o halde olmama rağmen taburcu etti eve gidebilirsiniz dedi çünkü hiç bir bulgu yoktu. Neredeyse yolda istifra edecektim eve zor yetişmiştim. Bunların da nedeni psikolojik…eşim beni mutlu görmek istiyordu o da üzülüyordu fakat ara ara büyük kavgalarımız oluyordu. Yine büyük bir kavgamızda içime kapanmışken sizi buldum 🙏 çok gerçekçi bir yazı gördüm 3 günde olmayacağı yazıyordu, TV programlarınızı izledim bana çok sıcak geldiniz ve gerçekçi. Hemen randevu alıp tedaviye başladık . Samimiyetiniz ve sadece para kazanmak için bu işi yapanlardan farklı olduğunuz öyle anlaşılıyordu ki. Sanki bu işi para için değil de iyilik olsun diye yapar gibi onurlu bir haliniz vardı. Karşıma böyle kendini bu konuda her türlü geliştirmiş ve detayı detayına beni anlayan hem operator doktor hem de bu iş üzerine çokça hasta bakıp, araştırma yapmış, kitap yazmış biri çıktığı için kendimi muayenelere gelip giderken güvende ve şanslı hissettim sanki olacaktı … ben bu denli ağır bir hasta iken bile en fazla altı seans gelmişimdir. Tedavim bitmişti ve sonuç şükürler olsun tamamdı. İkinci senemiz yeni dolmuştu. bu muydu peki? bu seferde neden bu kadar kolaysa neden ama neden iki senemi zehir etmiştim kendime de eşime de çok üzgündüm ama neye yarardı… artık silkelenip yeniden başlayan hayatmızda yeniden doğma zamanıydı . Artık evime yuvama eşime sımsıkı bağlıydım. Vajinusmustan kurtulmam bir anda olmuştu ama hayata bağlanmam yavaş yavaş oldu . Beni büyük bir boşluktan , uçurumun kenarından tutup aldınız sanki. Sizevne kadar teşekkür etsem az kalırdı. Defalarca yazmak istedim size ama inanın içim öyle doluydu ki ne yazsam yarım kalırmış gibiydi yazmaya kalksam belki de cümlelerim bitmeyecek gibiydi …. şimdi bunu yazmaya karar verme nedenim şu geçen iki seneme yanmam. Ah ah ah keşke ama keşke siz daha önce çıksaydınız karşıma ve bana verdiğiniz o kitabı daha önce okuyup aydınlanma yaşasaydım . Sadece kitapla imkansız sizin enerjinizle, bilginizle, sizin tatlı mı tatlı anaç oluşunuz, insancıl gurur kırmayan duruşunuzla…. Ben atlattım . Şimdi buradan sesleniyorum ben bir ay olduğunda en fazla keşke ama keşke kabul edip tedavi görseydim diyorum içimdeki keşkem büyük… sizde keşke dememek için böyle bir durum yaşadıysanız Yasemin hanım a muayene olun hiç bir şekilde korkulacak bir şey asla yokmuş. Bu yaşadığınız şey eğer en fazla ikinci denemede olmadıysa tedavi olmanız şart. Ne kadar ertelenirse evliliği daha çok yıpratmış olur ve süre azaldıkça hayata geri dönme olayınız da kolaylaşır. Ertelemeyin. Bu büyük bir hastalık çaresiz bir şey değil yalnız değilsiniz ve bir kaç seansla en fazla her seansı beş-on dakikalık acısız ağrısız bir şey bu. Çok basit kolay , sonu mutluluk her şey ben vajinusmusum deyip kabul etmenizle düzelecek 🙏 korkmayın. Bu yaşanılan da bir sınav günahlarımıza kefaret olur inşallah. Allah kimseye dermansız dert vermesin. Her şey güzel olacak..gerçekten … bir adım at. Yasemin hanım Allah kızınızı size sizi de kızınıza bağışlasın sağlıkla sevdiklerinizden ayırmasın 🌸
Benim hikayemde çoook uzun. Tam 7 yıllık bir evlilik. Korkularla kaygılarla üzüntülerle uykusuz gecelerle içe kapanmalarla dolu ama bir o kadarda eksik koskoca 7 yıl.
Mesleğine aşık öğrencilerinin gözdesi onların yaralarını hep saran öğretmenleri kendi derdine çare olamadı yıllar boyunca.
Aslında ben evlenmeden öncede biliyordum ve eşime hep diyordum olmayacak ben yapamam diye ve kehanet gerçek oldu tabi yapamadım:(
Kafamda cinselliğe dair en ufak iyi birşey yoktu çünkü. Hepimizin bildiği kabus dolu ilk gece hikayeleri ve kadınlığa dair zorluklarla dolduruldu zihnim hep.
Peki ne oldu da yıllar sonra birdenbire karar verdim inanın bunun cevabını bende bilmiyorum ama sanırım pandemi sürecinde koşturmadan uzak kalıp evde vakit geçirince daha çok yüzleştim kendimle ve araştırmaya başladım.Aylarca araştırdım bu işi iyi yada kötü çözen ve çözdüğünü iddia eden herkesle görüştüm ama en çok içime sinen Dr.Yasemin Yıldız hocam oldu.
İçime sinen derken asla yaptığı işle alakalı değildi bu yorumum zaten haddimde değil ama özellikle videolarındaki konuşmalarında bizim gibi çiftlerden bahsederken ki saygısı , konunun mahremiyeti konusundaki hassasiyeti çok etkiledi beni ve iyi ki etkilemişte yollarımız kesişmiş.
Kendisi hayatımdaki en asil en anlamlı en değerli insan bundan sonraki hayatımda. İlk günkü heyecanımı anlatamam size çünkü çok uzun yollardan gelmiştim ben.
Tedaviye karar vermem bu konuyu eşime açmam hepsi çok zordu benim için ve sonunda Ankara’ da hocamın karşısındaydık. Ben aslında ilk seansta başardım diyebilirim çünkü 33 yıldır bakmadığım kendi vücuduma bakmış dokunmuştum bu bile çok büyük bişeydi benim için.
Çünkü asla bakamam diyordum öyle bir korkuydu benimki. Gerisi nasıl geldi ben bile anlamadım 5 seans sonunda bitti herşey. Ve şunu söyleyebilirim size hayattaki en basit şey verilen ev ödevleriymiş. Şu an eski halime gülüyorum nasılda büyürdü gözümde parmak egzersizi dilatör kelimesi duyunca panik atak geçirir vazgeçerdim ama inanın hepsi sağlıksız düşüncenin ürünü.
Zaten kafanızda sağlıklı bilgiler oturunca kendiniz zorlanmadan yapıyorsunuz herşeyi. Geçip gıden yıllarıma üzülmüyorum yaşanması gerekiyormuş diyorum zaten yeterince üzüldüm.
Şu an eşimle gülerek hatırlıyoruz o günlerimizi. İnanın yıllardır baş ağrısı çeken benim artık hiç başım ağrımıyor. 3 ay oldu tedavim biteli ağrı kesicilerin yerini unuttum evimde.Herşey geride kaldı.
Tabiki de Yasemin hocamın profesyonelliği ve samimiyeti bana güç verdi ve başardım. Allah ondan razı olsun...Onu ilk gördüğümüzde bayıldık eşimle çok tatlı birisi dedik. Eşimi zaten buralara sığdıramam anlatmakla. 7 yıl boyunca sesimizi yükseltmedik birbirimize.
Herşeye rağmen çok güzel bir beraberliğimiz vardı. Şimdi birlikte yeni şeyler öğreniyoruz. Herşeyin çaresi var bu hayatta ölümün dışında.Allah sağlık versin yeterki. Tabi çözüm için çabalamak lazım.
Yasemin hocamın bir lafı var benim işim genital bölgeyle diye ve çok haklı işi kafada çözdükten sonra evet birkaç egzersizle pekistirmek.
Zaten ağrı acı diye birsey yok tedavide çünkü zaten olağan birsey var ortada biz sadece düşüncede geliştirmişiz bu acı kavramını.
Ben her seansa acı olacak dıye girdim ve her çıkışımda şaşkınlıkla çıktım taki son ana kadar bekledim bi yerde acı olacak diye ama olmadı hemde hiç:)
Bitirirken asıl kahramanım DİLEK ABLAM seni nasıl unuturum ; ben başka bir yerle randevu ayarladım ve aksam geç saatte aradım güzel sesli ablamı.
Özel zamanından bir buçuk saat ayırdı bana anlattı herşeyi ve biz o gece arkadaş gibi konuştuk sohbet ettik ama bir kere bile “bize gel “ demedi tedaviye.
Hakkında hayırlı olan yere git dedi ama istersen bir uğra dedi sadece ve iyiki uğramışım zaten ayrılamadım.
İyiki sizleri tanımışım artık çok mutlu çok huzurluyum sayenizde çok şükür. Rabbimde sizleri hep mutlu etsin.
Ne olur kimse benim kadar bekleyip yıpratmasın kendini sadece 3- 5 gün ayırsın kendisi için :)
Ben çok böyle mektup okudum ve asla bunlardan biri olamam dedim hep kendime ama şuan ben yazıyorum evet hayal değil:) kendinize inanın ve hocama tereddütsüz güvenin.
Simdi bu yaziyi okuyan arkadasim merhaba!
Öncelikle bunu okuduguna göre ilk adimi atmissin demektir, düştüğün kuyunun tepesinde bir ışık belirdi bile. Ve inan bana en doğru yerdesin. Ben kim miyim? 11 yil sonra vajinismusu yenen o kadinlardan biriyim. Biliyorum kimselere anlatamadin, biliyorum bazen kendinden bazen esinden bazen durumunu hiç bilmeyen başka insanlardan dahi utandin, defalarca bosanmaya kalktin, saatlerce ağladın , özguvenin yerle bir oldu, sırt bazi sorulari tekrar duymamak icin yakın cevrenle gorusmeyi bile biraktin. Dur tahmin edeyim eşin de cok anlayisliydi hep bu konuda degil mi?
Ne guzel demis sair:
"Gelecegim, bekle dedi, gitti...
Ben bekledim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir sey oldu...
Ama kimse olmedi..."
Ilk gece..Neredeyse bebekligimizden beri ordan burdan duydugumuz, okudugumuz kan govdeyi goturen abuk subuk hikayelerle dolmus zihnimizle meğerse... Ben ve eşim icin kötü sonuclanan ama kimsenin olmedigi ilk gece....Ömrümün belki de en büyük hayal kirikligi..Sairin dedigi gibi beklemeyin, gelmeyecek..
Öyle oturdugun yerde dertlenmekle, aglamakla, utanmakla gecmeyecek.
Erteleme, bir gün dahi kaybetme! "E peki hemen hemen her kadinin yapabildigi seyi ben niye yapamiyorum?" diye kendini bos yere uzme. Ben aslinda bekarken bile durumumun farkindaydim, esimle durumu daha nisanliyken paylasmistim. O da her erkek gibi klasik kadinsal bir korku oldugunu, gececegini dusundu, ama gecmedi. 2.5 yil sonra kendimi telkin ede ede ilk birlesmemiz daha sonra kisa bir sürecsonra ikinci birlesmemiz oldu. Ama bi yerlerde bir yanlislik vardi, olmasi gerektigi gibi degildi sanki..... bir eziyet, bir gorev gibiydi. Tabii esim de durumun farkindaydi. Sonrasindaki 8.5 yil boyunca bir daha da kalkismadik bile denemeye. Duydugum, okudugum tedavi yontemleri zaten korkmus olan beni daha da korkutmaktan baska bir ise yaramiyordu. Bunu yapamayan ben bunlari nasil yaparim diyerek doktora dahi gitmedim hic. Artik esimle durumu kabullenmis, kendi aramizda bile konusmaz olmustuk. Bu defteri tamamen kapatmistik. Sonra bir gun Yasemin hocamin bir videosu cikti karsima. Izledim, dinledim, okudum; guven veriyordu. Ve bir cesaret gittim. Gittigimde dahi umudum yoktu, sadece daha sonra keske dememek icin gitmistim kendimce. Sonra hocamin kitaplarini okudukca, asla yapamiyacagimi düşündüğüm ödevleri yapabildikce kendime dahi inanamadim. Biz kadinlarin ne kadar ozel yaratıldığını, vajinanin ucsuz bucaksizligini, aslinda herseyin zihinde bittigini, her seyin bir ilmi oldugunu öğrendim ve anladim. Ve sonunda yendim. Bir siirle basladigim yazimi bir sarki ile ozetleyeyim: "Yillardan sonra, yollardan sonra, sarkilar soyluyor cocuklar...Yeniden yanyana onla...Ne gecmis tukendi, ne yarinlar, hayat yeniler bizleri... Gecse de yolumuz bozkirlardan, denizlere cikar sokaklar..."
Kacma, erteleme arkadasim! Hemen ara ve ilk randevunu al Yasemin hocamdan. Bu işin kitabini yazmis, yillardir sadece bu hastalara bakiyor; ilim, tecrübe , hastaya özel yonlendirme, bilimsel yontem ve tekniklerle sonuca gidebilecegin en dogru adres burasi emin ol. Ve okuduklarindan sonra ben sende ufacik bir umuda bile vesile olabildiysem ne mutlu bana...Dilerim ki yolun acik olsun ve bir gün buraya yazan kadinlardan biri de siz olun...
Geride bıraktığım dört buçuk yıl... Ve kendime, aileme açtığım tertemiz sayfa...
Eşimle çok severek evlendik. Sekiz ay kadar yaşadığımız birliktelik sonrası evlilik kararı aldık.
Sekiz ay da nişanlı kaldık. Düğün günüme az bir süre kala içimdeki mutluluk daha da büyümüştü.
O geceye kadar böyle bir problemim olacağını hiç tahmin bile edemezdim. O gece gelip çattığında ise anlayamadığım bir korku ve ağlama krizlerim oldu. Eşim ise, çok yorgunsun, ben de öyle, yatıp dinlenelim dedi. Erteledikçe erteledim. Eşim bir psikolog ya da doktora gitme taraftarıydı ama adını bile geçirmiyordum. Üç senelik evliliğim sonunda bir psikoloğa gitmeye karar verdik. Yani eşim beni ikna etti. Gittiğimde bana bir çok soru soruldu. Seni yıpratan bir ailen mi var? Kötü bir çocukluk mu geçirdin? Tecavüze mi uğradın? HAYIR! Hiç biri değil. Bütün bu soruların cevabı hayır ise eğer ben neden bu durumun içerisindeyim?
Daha sonrasında bir devlet hastanesine gittim. Vajinismus tedavisi yapan bir psikiyatri uzmanıydı. Gittiğimde yine aynı soruları sordu. Tek farkı eşimle ve benimle ayrı ayrı konuşmasıydı. Bana parmak egzersizi verdi. Ama sonuç yine hüsran. Parmak egzersizlerini yapamadım çünkü yapmayı bilmiyorum ve bu durum beni daha da korkutuyordu. Daha sonra özel yerler araştırmaya başladık. Yaptığımız her görüşmede tonlarca paradan bahsettiler. Gidebilecek durumumuz yoktu. Bu işi resmen kullanan o kadar çok insan var ki.
Ve sonunda eşim Yasemin hocamı buldu ❤️ Ön görüşmeye gittik ve tedavime başladık sonrasında. İlk zamanlar ayaklarım geri geri gidiyordum tedaviye. Hocamın verdiği ev ödevlerinin üzerine çok düşmüyordum. Dolayısıyla da olumlu bir sonuç alamıyordum. Bir gün hocam bana iyileşmek istiyor musun? diye sordu. Ağlayarak çok istediğimi ama çok da korktuğumu söyledim... O zaman bana güven ve söylediğim her şeyi uygula dedi. O gün hocama söz verdim. Ne diyorsa ne göslüyorsa uyguladım. Veeee sonunda kurtulmuştum... Bana kendi ellerimle, kendi hayatıma dokunmayı öğreten canım hocam. O kadar çok şey borçluyum ki size ne yapsam ödeyemem hakkınızı...
Geçmişte biri bana "hiç tanımadığın bir kadın hayatına girip seni karanlık bir çukurun içinden, ellerinden tutup çekip alacak" dese asla inanmazdım. Kaybolduğum o karanlık kuyunun içinden ben çıkmak istemedikçe beni zorlayarak çıkardınız. Üzerimdeki emeğinizin ucu bucağı yok. Bana olan sabrınız ve verdiğiniz güvene minnettarım.
Ve işin kamera arkası 😀 Canım Dilek ablam. Hocamla başlayıp bitirdiğim tedavi sürecinde bana çok büyük destek verdin. Daha önce gittiğim psikologlardan bile daha içten, daha samimi...
Her şey için sana da sonsuz teşekkür ederim...
Son olarak sizlerin aracılığıyla eşime de bir kaç cümle söylemek istiyorum. Benim hayat arkadaşım, can yoldaşım. Hayatımda yaptığım en güzel şey sana "evet" demekti sanırım. Yaşadığımız kötü günleri geri getiremem, ama yaşayacağımız güzel günler hocamın sayesinde bizim elimizde. Bana her türlü desteği verip ellerimi bir an olsun bırakmadığın için, hep yanımda olduğun için sana minnettarım.
Eğer bu satırlarımı okuduysanız siz de o karanlığın içinde umut arıyorsunuz demektir. Ellerinizi tutup size çare arayan bir eşiniz varsa size umudun adresini tarif edeyim 😀 Umut, Yasemin hocamın muayenehanesinde 😀
Hayatımın en güzel anlarını yaşamama vesile olan Yasemin hocam benimle çok ugrastin biliyorum, nazlandim korktum biraz ugrastirdim ama Yasemin hocamın anne sıcaklığı abla gibi olan yaklaşımı ve beni arkadaşca anlayabilmesi.... Rabbime şükürler olsun Yasemin hocamla yollarımız kesisti ve sizleri tanıdım. Biz bebegimizin kalp atışlarini duyduk bu mutlulugu yaşamamıza vesile oldunuz sonsuz tesekkurler. Ve Dilek ablacım şu hayatimdaki iyikilerimdensiniz hersey icin cok teşekkur ediyorum Güler yüzün , samimi konusmalarin , her korktugumda bana verdigin cesaret icin cok tesekkurler . Rabbimden sevdiklerinizle beraber ömrünüz boyunca saglikli mutlu basarili bir hayat diliyorum sizlere sevgilerimle ❤️❤️❤️
Temmuz 2017’de 2 yıl birlikte olduğum ve sevdiğim bir adamla evlendim. Balayı günümde özel günüm olduğu için birlikte olamadık ve hastalığımın bitmesini bekledik. Evimize dönüp hastalığım bittikten sonra 3.5 yıl sürecek kabus günler bizim için başladı. Her deneme gerginlik her deneme umutsuzluk kısacası her deneme hüsran oldu. 3 aydan sonra doktor doktor gezmeye başladık.
Evlenmeden önce açıkçası böyle bir sıkıntıdan hiç haberim olmamıştı. Evlenirken de ilk gece konusunu ne aileden biri ile ne de arkadaş ortamından biri ile konuştum. Zaten böyle bir sorun ile karşılaştıktan sonra, iyice bunalıma girip kilitlendim. Aileye ve çevreye karşı her şey yolundaymış gibi davrandık ama içimizde fırtınalar kopuyordu. 1 yıldan sonra gelen çocuk soruları, iyice dünyamızı başımıza yıkmıştı.
3 aydan sonra akışına bırakıp, olumlu sonuç alamadıktan sonra internetten araştırmaya başladık. Vajinismus olduğumu bu araştırmalar sonucunda öğrendim. Sorunun daha çok psikolojik olduğu yazıyordu. Bundan dolayı özel bir psikoloğa gittik. Durumumuzu anlattık sakinleştirici yazdı ve parmak egzersizi önerdi. Sonuç maalesef olumsuz oldu. Çünkü değil parmak sokmak cinsel organıma ellemek bile beni son derece geriyordu. Belli aralıklarla bir psikolog ve birkaç kadın doğum doktoru daha denememiz oldu. Ancak süreç yine olumsuz sonuçlandı. Herkes parmak eksersizi öneriyor fakat tek başıma bunları yapıp yapamayacağımla kimse ilgilenmiyordu. 3.5 yıldan sonraki kararım gelen çocuk sorularından dolayı tüp bebek yaptırmak oldu. Ancak karşımıza son derece spontane bir şekilde Yasemin Hoca çıktı.
Yasemin Hocaya gittiğim ilk gün o kadar yorgun ve yıpranmıştım ki bu da eskiler gibi olacak zannediyordum. İlk tanışmadan sonra ilk seans için gittik. O kadar güzel bilgiler verip tedavimizin yol haritasını çok profesyonel bir şekilde anlatınca özgüvenim yerine geldi ve içimde umut ışığı oluştu. 2 seansta parmağımı vajinama sokabilmiştim. Bunun sonucunda 3.5 yılın içimde biriktirdiği duygu patlamasını yaşadım ve mutluluk gözyaşları döktüm. Yasemin Hocanın yanında onun varlığını hissederek başarmıştım. Bu olay benim tedavimin kırılma noktası oldu. Bundan sonra her şey çorap söküğü gibi geldi. 6 seans sonra eşimle inanılmaz rahat ve acısız bir şekilde birlikte olduk.
Benim gibi bu sorunu yaşayan hemcinslerime önerim kendinizi alanında uzman Yasemin Hoca’ya gönül rahatlığı ile bırakın. Klinik inanılmaz sıcak. Asistanı Dilek Hanım çok güler yüzlü, samimi ve içten. Hastaları çok sıcak karşılayıp seans başlamadan önce profesyonel bir psikolog tadında rahatlatıyor. Her seansa eşimle beraber koşarak gidiyorduk neredeyse. Şimdi artık anne olmak için plan yapıyoruz. Unutmayın umut her zaman var.
Yasemin Hocam size tekrar tekrar teşekkür ederim her şey için. Sizi hiç unutamayacağımız kesin.
Merhabalar, belki de hayatımda ilk kez internette bir kere bu sayfaya yorum yapıyor olacağım. Ama içimdeki tarifsiz mutluluğu anlatmak ve benim gibi sorun yaşayan insanlara cesaret vermek için yazmaya karar verdim.
Biz eşimle birbirimizi çok severek evlendik. İlk gecemizde birlikte olamadık ama bunun kısa süreli olacağını ve atlatacağımızı düşündük.
Bu süreçte her türlü yolu denedik ama zaman geçmesine rağmen çözüm bulamıyorduk. Bir çok tedavi yöntemi denedik ama sonuç hala aynıydı. Bu şekilde 5 yılımız geçti.
Daha sonra internette araştırırken Yasemin hocamızla ilgili yorumlara rastladık ve aramaya karar verdik.
Telefonu açan Dilek hanım ve Yasemin hocamız o kadar samimiydi ki cesaretimizi toplayıp tedaviye başladık.
Hocamız anlayışı, profesyonel yaklaşımı ve hoşgörüsüyle bize o kadar yardımcı oldu ki anlatılamaz. Hocamızın verdiği ödevleri yapmamızla 5 yıllık kabusumuz sevince döndü.
Çektiğimiz stres ve sıkıntılarımız son buldu.
İyi ki varsın Yasemin Hocam, sizi çok seviyoruz
Nerden başlasam bilmiyorum... Yaklaşık 1 senedir vajinismus problemi yaşıyordum ama bir türlü doktora gidip tedavi olmayı kendime konduramıyordum. Artık iyice sinir krizleri ağlama krizleri çoğalmıştı hep kendimi eksik görüyordum bir gün eşim internette araştırırken yasemin hocamızı bulmuş (iyiki de bulmuş) ...gidelim mi ? dedi. Korkuyla kabul ettim, aradık randevu aldık sonra randevu ertelendi sonra bizim işimiz çıktı derken bir türlü gidememiştik. Ben iyice umudumu yitirmiştim ama eşim en büyük destekçimdi peşini bırakmadı ve en sonunda ilk görüşmeye gittik. Orada bir dilek ablamız var ilk onunla karşılaşacaksınız... inanılmaz derecede sıcak kanlı birisi ki zaten Dilek abla da benim ilk görüşmede çok heyecanlı olduğumu anlamıştı... ardından hocamızla konuştuk tedavi sürecini anlattı ve hemen 2 gün sonraya randevu aldık. İlk seans ikinci seans derken altıncı seansta bitti herşey şaka gibiydi 1 senedir yapamadığımı 6 seansta yapmıştım ....ama burdaki en önemli husus azim ve inanmak.
Gerçekten ben de sizin gibi burada yazılan yazıları okuduğum zaman inanmamıştım ama inanın ki yapılamayacak çözülemeyecek bir sorun asla değil. Kendinize inanın her şeyden önce biz kadınız üstesinden gelemeyeceğimiz hiç bir şey yok... lütfen çevrenizden duyduğunuz hiç bir hurafeye inanmayın yalnız değilsiniz ama lütfen umudunuzu yitirmeyin her şey düzelir önemli olan biraz sevgi saygı umut dolu gözler biz kadınız biz güçlüyüz bunu da başarabiliriz....
Söze nasil baslayacağımı bilmiyorum, yapamam dedigim korkup kactigim ne varsa basariyla yaptigim bu yolda, öncelikle Dr.Yasemin Yıldız hocama, daha sonra durumum hakkinda bana hep motivasyon veren umutsuzluga düştüğümde beni toparlayan Dilek ablaya cok teşekkür ederim. Bu yaziyi yazmamdaki amaç , benim gibi olan arkadaslarima, hiç durup düşünmeden Yasemin hocamızla tedaviye baslamalari konusunda cesaretlendirmektir...çünkü bu asla tek başınıza ustesinden gelebileceğimiz bir durum değil, kolay bir şey hiç degil, Yasemin hocamin bilgisine tecrübesine güvenin, en önemlisi de kendinize güvenin.... verilen ödevleri aksatmadan ciddiye alarak yaptığınızda hersey çorap söküğü gibi geliyor zaten, ben halâ inanamıyorum, bu kadar kolaymiymis gercekten diyorum. Şunu canı gönülden söylüyorum ben yapabildiysem herkes yapar:) kendi vucudunu bile tanimayan bilmeyen ben.. .. ah ne cok sey öğrendim, ne kadar sacma yanlis bilgi varsa bunlarla kendimi hasta etmisim ...çok sükür ki Allaha bunlarin hepsini yendim, hep sitedeki yazilanlari okurdum kendimin basarabileceğine ihtimal dahi vermezdim ve simdi ben bu siteye yazimi yaziyorum. Bu zamana kadar ki hayattaki en buyuk basarim vajinismusumu iyileştirmek oldu ve darısı benimle ayni sıkıntıyı paylaşan tüm arkadaslarima ....
Merhaba Yasemin hocam :) Sizinle tanışmadan önce vajinismus hastası olduğumu bile bilmiyordum.
Evlendikten sonra ilk gecemi yaşayamadığımdan bu durum eşimle aramda neden böyleyim? sorusuna yol açtı. Araştırmalarımızın sonucunda kader sizi karşımıza çıkardı.
Sizinle tanıştıktan sonra hayatımız tamamen değişti. Ben panik atak hastası olmama rağmen vajinusmusu sayenizde yenmeyi başardım. Ne zaman bocalasam samimiyetinizle bana hep destek oldunuz.
Her zaman yanımda durdunuz bana inandınız , güvendiniz ve birlikte başardık. Sizin teoriniz kaç ya da savaşta , ben savaşmayı seçtim.
Sizi çok seviyorum.
Benim gibi hastalar varsa hiç beklemesinler bir an bile tereddüt etmesinler unutmayın vajinusmusun %100 tedavisi var ancak doğru bir doktor seçerseniz. Ve Yasemin hocamın üstüne doktor tanımam. İyi ki varsınız.. Kendinize iyi bakmanız dileğiyle...
Söylemek ve anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki.. Ama insan nereden başlayacağını bilmiyor. Çünkü bu benim en büyük başarı hikayem... Hayatımın dönüm noktası...Allah’a en büyük şükrüm Yasemin Hocam ile Tanışmış Olmak. Çünkü o kadar çok acı çektim ki...Onu tanımak tüm hayatımı değiştirdi...
Küçükken bir çok taciz olayı yaşadım ve kendimi hep bu tür konulara kapatmıştım. Ama eşimle evlenmeden önce Vajinismus sorunu yaşayacağım aklımın ucuna bile gelmedi.. Her şey öyle güzeldi ki...
Evlendim, durumun farkına varamadım ve bugün olur yarın olur diye diye hep kaçtım. 2,5 yılımız bitti... Ben de bittim... Gitmediğim psikolog, denemediğim çözüm kalmadı.
Küçükken yaşadığım taciz travmalarına takılıp duranlar... Eşini sevseydin olurdu diyenler... Ten uyumunuz yoktur diyenler... Kendine bakmadığın için diyenler...
Zardan dolayıdır, zarı almamız lazım diyenler... Daha Neler Neler…
Kendime zerre özgüvenim kalmamıştı. Aynaya bakamaz olmuştum. Bırak makyaj yapmayı saçımı bile taramıyordum. Mesele sadece ilişkiye girememekten çıkmıştı tüm hayatımı mahvetmişti...
Her söylenene inanıp çözmeye çalıştım. Bir yığın antidepresan kullandım. Ama başaramadım... Ve eşim de ayrılmaya karar verdim.
İkimiz de perişan olduk. Ona haksızlık ettiğimi düşünmekten kafayı yemiştim.
Eşim başka çözüm yolları bulalım dedi ve bir kez daha araştırmalara başladım.. Ama Zerre İnancım Yoktu.
Ve internetten Yasemin Hocamı buldum. Yorumları okudum ve güldüm. Herkes benimle aynı şeyleri yaşamıştı ama şu an herkes mutlu olduğunu söylüyordu...
O Mutluluğunu Yazanlar Arasına Gireceğim, Kesseler Aklıma Gelmezdi :)) İçimde içten içe bir umut yeşerse de, yine de yazılanlara inanamıyordum. Ama eşimin zoruyla son kez denemeye karar verdim.
Ve bu, aldığım en doğru karardı... Muayenehaneye girince bizi pozitif enerjisi ve güler yüzüyle cefakar Dilek Ablacım karşıladı.
Sohbetiyle adeta bir ön terapi yapan Dilek Ablam sayesinde bir umut ışığı doğdu içimize... Yasemin Hocamın yanına girdik.. Veeeee Hayatımız O An Değişmeye Başladı...
Öyle güzel kalpli, Öyle içten ve samimi, Öyle mükemmel, Ve işinde o kadar başarılı bir doktor ki anlatmaya kelimeler yetmez.
Ona duyduğum saygı tarifsiz... İçimdeki umut ışığını kocaman bir güneşe çevirerek uğurladı bizi...
Kısacık bir zamanda, her şeyin üstesinden gelmemizi sağladı. O kadar çok doğru bildiğimiz yanlış varmış ki öğrenirken hayret ettik...
“Başarabildiğimize İnanamadık”... Evliliğimizi en baştan yaşamaya başladık sanki. Her Şeyden Önemlisi Artık Kendimi Seviyorum Ve Kendime Güveniyorum...
Çünkü imkansız gördüğüm şeyi başarmıştım. Bunu önce kendiniz için başarın. Çünkü siz iyi olunca, çevrenizde ki herşey güzelleşiyor...
Siz de önce kendinize güvenin ve daha sonra kendinizi Yasemin Hocamın bilgisine, tecrübesine bırakın.
Yazım İnşallah Size Işık Olur. Başarabilirsiniz…
Veeee; Şu anki mutlu evliliğimizin mimarı, benim güzel kalpli Canım Yasemin Hocam... Hakkınız asla ödenmez. Sizi Çok Ama Çok Seviyorum. İyi Ki Sizi Tanıdım, İyi Ki...
Hayatımızda hep bir koşuşturma içindeyiz. Öyle bir koşuşturmaki bazen her şeyi unutuyoruz yetiştiremiyoruz. Hem kamu yönetimi hem de sosyoloji bitirdim Eğitimciyim ve profesyonel olarak iş ve meslek uzmanıyım.Bir dersime 175 kişi katılıyor haliyle de hayatım hep yoğun geçiyor. Hayatımızda hep bir koşuşturma içindeyiz. Öyle bir koşuşturmaki bazen her şeyi unutuyoruz yetiştiremiyoruz. Hem kamu yönetimi hem de sosyoloji bitirdim Eğitimciyim ve profesyonel olarak iş ve meslek uzmanıyım.Bir dersime 175 kişi katılıyor haliyle de hayatım hep yoğun geçiyor.
Bu arada ben o sıralar evlilik sürecindeydim . Kendim gibi gelenekçi birini seçmiştim.Annem babam kardeşim ve babaannem ile çekirdek bir ailede büyüdüm. Annem, kuralcıydı.Erkekleri tanımanın bile ona göre zamanı vardı.Kız dediğin gezmez, gece çıkmaz, erkek arkadaşı evlenene kadar olmazdı.Ben ergen bir kızken regl olduğumda bile böyle şeyleri bizimle konuşmayan kendince modern ancak aşırı gelenekçi, her şeye izin vermeyen çalışan bir kadındı. Babam hiçbir şeyimize karışmayan sakin bir adamdı.Ben ergenken 13 yaşımda regl oldum. Tam tesadüf rehber hocamız bütün kızları toplayıp Allahtan tek tek anlatmıştı. Annem hiç bu konuda bizi hazırlamıyordu,konuşmuyordu, bizi unutmuş her gün işe gidiyordu.Peki regl olunca ne olacaktı.İyi de olunca çamaşırıma ne konulacaktı,ya çamaşırıma geçerse ya her yerim pislenirse, bu kan beni öldürür mü... yine annemle konuşamadan kendi kendime hallettiğim hatta kız kardeşime de kendi bildiğim yarım yamalak bilgilerle yön verdiğim bir durum oldu.
Sonra evlilik kapıya dayanınca yine annem hiç açmadı konuyu. Belli Yine kendi kendime halledecektim. Küçükken de hep korkardım her düğünde gelinlere bakıp acırdım ve iyi ki onların yerinde değilim diye şükrederdim. Ne eşim ne ben kimseyle birlikte olmamıştık. Benimki normaldi de erkeğin bilmemesini yadırgamıştım .O gece doğal olarak yorulduk. Birazda ailelerin anlaşamadığı bir gece oldu. Neyse ki evimize gelmiştik. Ben ne korkuyordum ne korkmuyordum sadece bilgisizdim. O gece olmadı yorgunluktan sonraya bıraktık. Balayında da olmadıgında anladım ki ikimizde aşırı bilgisiziz. Biz korkmaktan çok bilmiyoruz. Ben de partnerimin bilgisizliğini de bilince zarar verir diye izin vermiyordum.Hatta utanıyordum. Böyle 1.5 sene geçti.. Bu konuyu halletmedikçe rahat uyumayacaktım. Eşim ve ben niye tam karı koca olamıyorduk.Eşim belki olmuştur dedikçe hayır olmadı diyordum. Doktora gidersek anlayacaktı. Kadın olamamıştım. İlk doktora gittiğimizde biliyordum evli ancak bakire olduğumu. Ve sonunda görümcemin hadi bi doktora gidin hala olmak istiyorum diye bir doktordan randevu almasıyla başladı.
Yanımıza o da geldi. Ben gerildim.Tam doktor konuştuğunda ben daha bir panik oldum.İçeri geçtiğimizde neyseki görümcemi dışarı çıkarmışlardı. Tabi doktorun muayene için dokunmasıyla da panik yapınca adı konuldu VAJİNİSMUS....Siz tam karı koca olamamışsınız dediğinde eşimin suratı değişmişti.
Bildiğimiz bir şeyi duymak kötüydü. Bu kelimeyi duyunca ben hastamıyım dediğimi biliyorum. Sonra yine araştırdım bilgiler verildi ilerleme oldu sonuç olmadı.Burada yine iş bana düşmüştü.Çok fazla araştırdım bırakmadım.
Sonra Dr.Yasemin Yıldız hocamızla karşılaştım.Yaklaşımı,bilgisi, tecrübesi gerçekten çok iyiydi. Her şey çok kolaydı.Kararlıydım. Hatta ilk ilişkiden sonra inanamadım yasemin hocam şimdi bu oldu mu dedim :)) Hala inanamıyorum. İyi de bu kadar basitmiymiş. Hiçbir şey anlamadım. Şimdi daha rahat ve daha mutluyuz.Hayatımızda sırf cinsel tercihlerimiz için mücadele etmemize gerek bile yok. Kadınlığınızı yaşayıp bunun için her gün şükredelim. Unutmayın biz çok güçlü varlıklarız. Teşekkürler Yasemin Hocam ❤️
Öncelikle merhaba eşimle üniversitede de tanışmış ve uzun yıllar flört ettikten sonra okul da bitince evlilik kararı aldık. Birbirimizi deliler gibi seviyorduk. Evlenmeyi dört gözle bekliyorduk ikimiz de ve nihayet formaliteleri atlatıp evlendik. Herkeste olduğu gibi bizde de ilk gece heyecanı vardı. İlk denememizde başarısız olduk. Önemli değil daha önümüzde uzun zamanlar var dedik. Ama her denememizde sonuç değişmedi. Eşim kasılıyor acı çekiyor beni itiyor ve ağlama nöbetleri geçiriyordu. Uzun bir dönem sürekli erteledik. İki kere kadın doğuma gittik ve sorunun olmadığını psikolojik olduğunu söylediler. Bir sürü saçma sapan yol denedik. İçki, emla isimli uyuşturucu krem vs ama hep sonuç aynı idi. İkimizin de psikolojisini bozuyordu bu durum. İnternette yaptığımız araştırmalar sonucu vajinismus oldğunun farkına vardık ve tedavi için doktor araştırmaya baktık. Bir sürü doktor var bu konuda ama en samimisi Yasemin hanım geldi. Hem tedavi ücreti maküldü hem de yapılan yorumlar çok olumluydu. Telefon edip asistanı Dilek hanımdan bilgi aldık ve uygun bir tarihe randevu aldık. Yaşadığımız şehirde bu konuda uzman çok olmasına rağmen Ankara'ya yola çıktık. Daha ilk gün seansta doğru yerde olduğumuzu anladık. Doktor hanımın desteği uzmanlığı ve eşimin istenilen her ödevi azimle yapması sonucu 4 seansta bu hastalığı atlattık. İkimizin de üstünden büyük bir yük kalktı. Allah gönlünüze göre versin Yasemin Hocam. İnşallah kızımız olursa adını YASEMİN koyacağız. Biz tedavi için bir seneden fazla bekledik pişman olduk tavsiyemiz hiç beklemeyin. Unutmayın bu bir hastalık ve tedavisi var. Gitmişken Ankara'nın da tadını çıkarın.😀😀
Merhaba,
Ben de vajinismusu yenen o güçlü kadınlardan biriyim. Lakin kalbimde açan sevinç çiçeklerinden bahsetmeden önce biraz geriye gidelim.
Size bir kız çocuğu ilmek ilmek nasıl işlenir, nasıl vajinismuslu bir kadına dönüştürülür biraz ondan bahsedeyim.
Çok despot, sert, hatta merhametsiz denilebilecek bir annenin kızıyım ben. Evet, sokağa atmadı, aç bırakmadı, kendi yöntemleriyle çok sevdi ama yetmedi. Kendince korumak adına yaptığı şeylerin ruhumda açtığı derin yaralar vardı.
Hatırladığımda boğazıma düğüm olan şeyler var. Yasemin hocam "Bana yaz, anneni anlat" dediğinde göz pınarıma dolan hatıralar...
11 yaşındayım genital bölgemi inceliyorum çünkü merak ediyorum. Tabi ki gizli saklı yapıyorum bunu. Yakalanınca bir dayak yedim ki. Öyle iki tane popoya vurmalı, uzaktan terlik atmalı değil. Sonra bir de ağladığım için döver korkumdan sessizce, içime ağlamıştım.
Belki ondandır yanımda birileri varken ağlamaktan nefret etmem. Kim bilir...
15 yaşındayım ilk kez aşık oldum aman Allah'ım bulutların üstündeyim. O da beni seviyor platonik değil yani :) sokaklarda el elele yürüyoruz, akşamları mesajlaşıyoruz ama çocuğuz ve aslında her insanın hayatında tadacağı o duyguları biz de yaşıyoruz.
Annemden devlet sırrı gibi sakladığımı anladınız sanırım ama iyi saklayamamışım. Öğrenince ilk söylediği şey "Hazırlan bekaret kontrolüne gidiyoruz. Sonra da veririm seni evlenirsin. Tabi alırlarsa seni" olmuştu.
Bekaret kontrolünde bakire çıkarsam asla eve gelmeyeceğimi söyleyince vazgeçmişti nasıl oduysa (yalnız ben de nasıl asiyim farkettiniz mi? hehehe )
Eve geç kaldığım bir gün iç çamaşırımı kontrol etmişti "bakalım dışarıda ne haltlar yedin?" Demişti.
Anneme göre dışardaki bütün erkekler bize tecavüz etmek için bekliyorlardı bu yüzden kendimizi korumalıydık.
20 yaşına geldiğimde kendi mantığına çok yatan biriyle evliliğe zorlamıştı beni. Zorlamak derken öyle dövme sövme yok o kişiyle evlendim evlendim benim layığım o yoksa
hayatta başka birini bulamayacağıma o kadar inandırmıştı ki (çok iyi manipülasyon) ite kaka nişanlandım ama o insanla yatağa gireceğimi ne zaman düşünsem iğreniyorum,
kanım çekiliyor, sinir basıyor o kadar istemiyorum. 2 ay dayanıp nişanı attım attım ama annem günlerce psikolojik şiddet uyguladı aynı evin içinde. Buna benzer daha neleer neler.
Sonra Eşimle tanıştım evlendim. Ve maalesef bu vajinismus belası bizi de buldu. Ve maalesef bunu bir şekilde annem öğrendi. Her hafta arayıp "kızım kendini biraz zorla bak kocan başka kadına gider (düzgün sex yapabilen kadınların kocaları başka kadına gitmiyor sanki)
seni boşarsa buna nasıl dayanırım, sen biraz rahatlığa alıştın ondan yapmıyorsun, aslında biraz zorlasan olur" gibi daha buna benzer neler söylüyordu.
Kimseyle görüşmek istemiyordum özellikle ailemle hayatı salmıştım sürekli mutsuz hissediyordum. Ama eşim Ah o güzel adam ayağına taş değmesin. 3.5 yıl bir kere sitem etmedi, bir kere kırmadı kalbimi.
Bırakın vajinismustan dolayı başka bir şeyi bahane edip onun için bile üzmedi beni. Böylesine anlayışlı bir adama karşı kendimi daha da suçlu hissediyordum (adeta Adnan beyin iyiliğine dayanamayan Bihter gibi)
Sonra bir gün internette Yasemin hanıma denk geldim. Hakkındaki her şeyi okudum, videoları izledim ve eşime söyledim. Arayıp randevu aldık ve Ankara'nın yolunu tuttuk. İçimde hep korku, ya olmazsa endişesi. Ama orası öyle bir yer ki...
Zaten ilk girişte Dilek ablanın o iç rahatlatan samimi tavrı, Yasemin hocamın şefkatli ve kendinden emin duruşu kendimi çok rahat hissetmeme sebep oldu.
Ve 5 seans sonunda yağmurlu bir Ankara akşamında önce kendime Multitap "Kara Balık" şarkısını armağan edip sonra bu düğümü çözdüm.
Başardım, oldu kocasının yanında çıplak bile duramayan ben başarmıştım. İnanamıyordum sanki rüyaydı da uyanınca her şey bitecekti. Mutluluğumu tarif etmek zor. Sadece şunu söyleyebilirim ki vajinimus kader değil. Çözümü var üstelik çok kolay. Ertelemeyin ihmal etmeyin.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, bu yazıyı yazmam tedavimden çok daha uzun sürdü. Aslına bakarsanız henüz hala daha yeterli kelimelerle ifade edebilmem pek mümkün değil.
Nereden başlasam?
İnsan kendini az da olsa bilir ya, ben de hissediyordum bir sorunum olduğunu. Üstelik aramızda kalsın ama okuduğum bölümde defalarca benzer dersleri almış olmama rağmen. Ama bu işler öyle olmuyormuş işte! Söz konusu kendi hayatın, kendi bedenin olunca tüm bildiklerini unutabiliyormuşsun.
Taa ki 7 yıllık ilişkimin sonunda evlenme kararı, ardından muhteşem bir düğün derken gelip çatan ilk güne kadar! Aman Allah’ım! Denemeye bile kalkmadan mide bulantıları, itme, korku… İkinci deneme ise günler sonrasında aynı şiddetiyle korkunç, acılı ve kanlı…
Ah! Ne büyük cahillikmiş kendini tanımamak!
Şanslı çiftlerdeniz ki, henüz ikinci ayımız dolmamışken tanıştık Yasemin Hocamla. İyi ki..
En büyük şansım oldu ilk ve tek adresim olmasıyla. Söylediği her şeyi harfi harfine yaptım. İtiraf edeyim başta hala tedirgindim, korkuyordum, ya yapamazsam diye.
Ama sonunda kabullendim, okudum, öğrendim.. Ve en sonunda başardım.
En çokta kendimi tanımayı başardım! Konuşmaya bile çekindiğim şeylerin hayatımın bir parçası olduğunu anladım. Ve ben bunları panik ataklı bir birey olarak başardım. İlk gün ki kendime olan sıfır inancıma rağmen başardım.
Öncelikle, her gelişimizde bizi güler yüzü ile karşılayan ve samimiyetini hiç eksik etmeden bu yolda yanımızda destekçimiz olan Dilek ablacım, sana çok teşekkür ederim.
Elimi bir an olsun bırakmayan canım eşime ayrıca teşekkür ederim.
Ve Yasemin Hocam, Canım!
Duruşuyla, sabrıyla, samimiyetiyle, ilgisiyle asla bıkmadan özveriyle defalarca anlatan, her pes etmeye kalktığımda beni olduğum yerden daha güçlü bir şekilde kaldıran, bu hastalığı yenmemle kalmayıp, kendime olan inancımı kazandıran.. Ben olmamdaki eksik olan yanımı tamamlayan ve kendimi tanımamdaki en büyük yol göstericim olan canım Yasemin hocam size minnettarım.. İyi ki varsınız.
Nerden baslasam anlatmaya bilemiyorum...Önceleri bu tür hikayeleri okurken şimdi bu mutluluğu ben yaşıyorum... Eşimle evleneli 3 yıl oldu.
Evlenmeden önce böyle bir şeyin başıma geleceği hiç aklima gelmezdi. İlk günümüzde eşimle birlikte olamadık çok önemsemedik, yorgunluktan olmuştur diye düşündük.
Sonra tatile gittik orda da denemeye devam ettik ve her defasında yine olumsuz oldu sanki orda bir duvar vardi ve fiziki bir sıkıntı var diye kadın doğuma muayene oldum.
Kendimi kastigim için olmadığını söylediler hatta hemşire alkol almamı bile söyledi. Eşimle her yolu deniyorduk ama o duvar bir türlü aşılamıyordu.
1 yıl oldu ve hala bir adım ileri gidemiyorduk, bir gün internette araştırma yaptım ve vajinismus hastalığı ile karşılaştım oradaki hikayeler, yazılan her şey beni anlatıyordu ve
sorunun ne olduğunu 1 sene sonra anladım. Hemen araştırmaya başladım Devlet Hastanesi'ne gittim orda bunun tedavisini yapamayacaklarını söylediler özel muayenehaneleri araştırmaya
başladım bir kaç yeri aradım ama hiç biri samimi gelmemişti ve Yasemin hocam denk geldi aradım benim en büyük destekcim Dilek ablam açtı telefonu o kadar anlayışlıydı ki işte bu dedim.
Hemen akşam eşime anlattım ama bu kez o böyle bir hastalığı kabul etmedi yine ertelendi ve 3 yıl oldu.
Hem kendim hem cevrenin baskıları her geçen gün beni bunaltiyordu artık, tekrar aradım ve artık kararlıydım ne olursa olsun gidecektim görüşmeye zorda olsa eşimi ikna ettim ilk görüşme
çok güzel geçmişti ve tedaviye başlamıştık her şey o kadar hızlı gelişiyordu ki yaptığım her egzersize ben bile şaşırıyordum . Seanslara giderken özellikle erken variyordum biraz dilek
ablamin verdiği cesaret sen yaparsın hatta seans bile atlarsin 😊demesi üzerine Yasemin hocam bile çok şaşırıyordu, başarıyla yaptığım seanslara süpersin bugün yine bomba gibisin
deyip beni daha da cesaretlendiren Yasemin hocama binlerce kez teşekkür ediyorum ve sonunda 7. Seansta artık her şey bitmişti başarmıştım o yıkılmaz duvarı asmistim...
Vajinismus hastalığı olanlar bir gün olur diye asla zaman kaybetmeyin hemen tedaviye başlayın tek gereken şey cesaret gerisi çorap söküğü gibi geliyor zaten...
İyi ki sizin gibi insanlar var Yasemin Yıldız hocam ve Dilek ablam... Tekrardan her şey için çok teşekkür ederim kalbi güzel insanlar...
Mektubuma bana kendimi hatırlatan canım Yasemin hocama duyduğum saygı ve sevgilerimle başlamak istiyorum. Bu mektubu yazmak benim hayalimdi. Burada paylaşılan başarı öykülerini defalarca okudum. Okumak bana güç veriyordu. Defalarca düşündüm... Okudum... Araştırdım... Ama inanmadım daha doğrusu inanamadım bu hastalığa sahip olduğuma. Defalarca denedim bugün olur yarın olacak, yapacağım başaracağım dedim savaştım kendimle... Arkadaş toplantılarımda bedenim orada oluyordu ancak zihnim hep neden neden neden olmuyor sorusuyla boğuşuyordu. Yoruldum... 2.5 yıl olmuştu iyice sıkıştım içimde dağ gibi büyüdü. Büyüdükçe ben küçüldüm. Severek evlenmiştik, eşim aynı zamanda benim en iyi arkadaşım en fedakar en sağduyulu dostumdu. Bana gösterdiği şefkat ile bugünlerin geçeceğine inandım. Bir gün iş çıkışı iyice kızmıştım benim tabiatima beklemek uymuyordu yediremiyordum kendime bir yenilgi gibi düşünüyordum. Nasıl olurdu... Nasıl beni bulurdu bu karanlık... Soluğu güvendiğim bir kadın doğum doktorunda aldım. Anlattım... Dinledi... Muayene için müsade istedi. Hazırlandım güçlüydüm muayene oldum. (belli bir noktaya kadar) doktorum anlayışla son verdi. Ağladım onu dinlerken her şey normal destek alman lazım biyolojik bir şey yok dedi. Yol gösterdi. Arkadaşım sana yardım edecek dedi. Hiç durma hemen git tedavi ol dedi. Hemen gidemedim defalarca yazdım ah yüreği kocaman dilek ablam sabırla sevgiyle cevap verdi. Davet etti bir misafir gibi. Ankara'da yaşamıyorduk. Gittik tanıştık... Hocamın karşısında kalbim kuş gibiydi bal gibi vajinismussun dedi. O gün kabul ettim. Konuştuk. Çıktığımızda eşimle doğru yerdeyiz dedik. Dağ gibi dimdik güçlü bir kadındı, feyz aldım inandım, yaslandım Yasemin hocama. İlk seans ikinci seans derken özveriyle yaptığım ödevler sonrasında her şey çorap söküğü gibi ilerliyordu. Karanlıklar aydınlanıyordu. İçimde boşluk küçülüyor ben ise büyüyordum. Korktuğum her anda hemen “ben burdayım “ dedi canım hocam saygı duyuyorum çok seviyorum O'nu. Her şey yoluna girmişti, ben iyileşmiştim son seansa gittiğimde inanın hüzünlüydüm sımsıkı sarıldılar bana Yasemin hocam ve Dilek ablam. Biz bir ekiptik... Başardık... Ben üzerime düşeni yaptım sıra seni bana yönlendiren arkadaşımda dedi Yasemin hocam. Bebek haberi için :)) sizler nasıl güzel insanlarsınız. İyi ki varsınız. Söylemeden geçmek istemiyorum eşiniz bir kenara önce kendinize olan sevgi ve saygıdan ötürü yenin bu illeti. Çünkü siz çok kıymetlisiniz. Bana bu zorlu yolda destek olan eşime, beni sevgiyle kucaklayan Yasemin hocama ve sabrı için güler yüzü için Dilek ablama çok teşekkür ederim. Daima dualarımda olacaksınız. Sizleri seviyorum.
Merhaba Nerden başlasam ne desem Yasemin hanımı nasıl anlatsam bilemiyorum:) belki bu yazıyı sonuna kadar okumayacaksınız ama eğer vajinusmus sorununuz varsa ve Yasemin hanıma rastladıysanız hayatınızın en doğru kararını vermişsiniz demektir. Belki etrafinizdakiler sizi desteklemez ; senin canın tatli herkes yapıyor bir sen mi diye saçma sapan şeyler söyler ama toplumumuzun ve benim kendi vücudum hakkında o kadar cahillikleri varmis ki...her seyi gectim ben Yasemin hanim sayesinde kendimi tanidim . Her evli çift gibi bizde normal şartlarda evliligimize başladık ama hiç tahmin etmediğimiz gibi devam etti. İlk denememiz hüsranla sonuçlandı , balayımız benim için kötü başladı ağlama krizleri , sorun bende mi ? canım mi tatlı ? niye yapamıyorum ? gibi düşünceler kendimi yetersiz hissetme ve daha neler neler... balayından geldik sonra olur dedik, bayram geldi sonra olur derken hiç bir şey olmadı ki . Bu benim ertelemem bile hastalığın belirtisiymiş . Eşimin arkadasının tavsiyesiyle Yasemin hanımı bulduk ve benim hayatim degisti desem yeridir. Hele bana verdiği kitapları okurken kendimi buluşum, son seanstaki kendime güvenim hayatımdaki en büyük iyi ki Yasemin hanım. Hele onun tatlı tatlı konuşması sizi rahatlatması her şeye değer. Eğer bir yerlerde bu sorunları yaşıyorsanız ve bu yazılara denk geldiyseniz hiç durmayın derim. Ve en son da sizi bu yüzden yargılamayan sizden çok sizi düşünen bir eş’e denk geldiyseniz hayatta şükredin . Her şey için çok teşekkür ederim Yasemin doktorum ömrüm boyunca unutmayacağım sizi.
Merhaba. Her tedavi olan kişi gibi ben de buraya yazabildiğime inanamayanlardanım. Aslında bu kendimize ve doktorumuza inanmamakla ilgili değil, bu rahatsızlık öyle çaresiz ve çözümsüz hissettiriyor ki tedavisinin olmayacağını düşündürtüyor.
Gelelim hikayeme. Eylül başında sevdiğim ve gözlerinin içine baktığımda karnımdaki kelebeklerin uçuşmasını hissettiğim sevgili eşimle bir yuva kurduk. İlk günler regl ile geçti. İlk ilişki sırasında neler olur canım çok yanar mı diye çevremden duyduğum, evli olanların dahi hala bilmediği, bir sürü yanlış bilgi ve benim bilgi eksikliğimle hissettiğim korkuyu rahatsızlığa dönüştürmüşüm. İlk denememizde hissettiğim acı sadece bu yanlış bildiklerimden kaynaklıymış bunu çok iyi anladım. Canımın yanmasıyla eşimi istemsiz olarak itişim ve titreyişim ağlayışım gözümün önünden gitmedi bir süre. Her gece eşim uyuduktan sonra gözümden yaşlar süzülürdü. Lavaboda ve gün içerisinde iş yerinde de..
Herkesin yaptığı şeyi ben yapamamış, sanki nazlı biriymişim gibi canım çok yandığı için kendimi suçlu ve eksik hissediyordum. Rabbim bu duyguyu hiç bir kadına yaşatmasın. Çok şükür ki anlayışlı ve beni seven bir eşim var. Doktor Yasemin Hanımı bulduğumda eşime söyledim. Mahçup gözlerle gidelim mi diye sordum ve sağolsun beni kırmadı. Elimde olmadan hissettiğim o korkunun mahçubiyeti ve çaresizliğini anlatacak kelime yok. Eylülün sonunda tedaviye başladım. Tedavi için karar verdiğimizde bile doktorumun söylediklerini yapabilecek miyim endişesi vardı. Ama bir taraftan da tedavi olmuş hastaların da benimle aynı korkuyu yaşadığını ve imkansız olmadığını anlattıklarını okuyup sakinleştim. Ve işte tedavi başladı. Yanlış bildiklerimiz yüzünden sinir ve kas sistemimiz etkilendiği için acı olduğunu öğrendim. Sevgili doktorumuz Yasemin Hanım'ın verdiği güven ve cesaretle 8 seansta - ki ödevlerimi aksatmadan yapsam daha erken bile olabilirdi- tedavi oldum.
Teşekkür için doktorumla görüşmeye gittiğimizde, ilk gün korkumdan ağlayarak durduğum doktorumun odasında sevinçten, yüreğimdeki o yükten kurtulduğum için Yasemin Hanım'a sarılarak ağladım bu kez. Sizlere tavsiyem, kendini kasma kalçanı kaldırıyosundur ve acıyodur kanama olacak üzerine oturmayacaksın, doktor para tuzağı diyenlerin söylemlerini dinlemeyip eşinizle konuşup bir dk bile beklemeden doktora gitmenizdir. Bu bir rahatsızlık ve biz kendimizi isteyerek kasmıyoruz, bunu anlamayanlarla tartışmaya girip kendinizi üzmeyin. Eşimize olan sevgimizde ve aşkımızda da bir eksiklik yok bu da böyle biline :) insanlar yaşamadıkları acılar üzerine öyle rahat yorum yapıp yargılayabiliyorlar ki, canınızı sıkmalarına izin vermeyin. Vajinusmus rahatsızlığı olmayan bir kadının acı hissetmeyişi, o düşüncede olanlara vajinusmus rahatsızlığı olan kadının hissettiği acı kaprisinden şımarıklığından gibi geliyor. Ne diyelim dilerim Rabbim' den hiç kimse bu durumu yaşamasın.
En büyük desteğim, anlayışıyla yüreğime su serpen biricik eşime, sevecen anlayışlı kararlı yaklaşımıyla güzel yürekli doktorum Yasemin Hanım' a ve her telefon ettiğimde içten samimi konuşmasıyla Dilek Hanım' a çok teşekkür ediyorum. Rabbim ayaklarına taş değdirmesin.
Unutmayın Allah izin verirse bu hayatta imkansız diye bir şey yok. Hepinize yürekten şifa diliyorum Rabbim' den.
Merhaba Eşimle 4 yıllık birlikteliğimizden sonra evlendik. İlk gecemiz herkez gibi bizim içinde rüya gibi geliyordu rüyamız kabusa dönüştü. Defalarca denememize rağmen bir türlü cinsel birleşmeyi yapamadık. Sürekli bacaklarımda kasılmalar oluyordu eşimin bana yaklaşmasına istemsiz olarak izin vermiyordum. 2 yıl boyunca böyle devam etti bu durum ikimizi de çok üzüyordu evde artık iki arkadaş gibiydik. Daha sonra eşimin desteği üzerine tedavi olmaya karar verdim. İnternetten yaptığım araştırma sonucu vajinismus olduğumu öğrendim. O ana kadar vajinismus nedir onu bile bilmiyordum. Daha sonra vajinismus tedavisi nasıl olur onu araştırdım. Yasemin yıldız hocam onunla ilgili bütün yazılanlar söylenenler az bile. Hastaneye korka korka gittim korkuyla gittiğim yer hayatıma umut ışığı olmuştu. Yasemin Hocamın o sıcak bakışları, şefkati, bi anne arkadaş kardeş dost olmuştu bize. Daha ilk muayenemde başaracağımdan emin olmuştum. Artık hayata başka pencereden bakıyorduk çok kısa sürede tedavimiz bitti. Herşey o kadar kolay oldu ki yasemin Hocamın sihirli elleri değdi bize. Allah çıkardı karşımıza iyiki çıkardı çok mutluyuz ne ağrı ne acı hiç bişey hissetmedim bile. Herşey tahmin ettiğimden daha da güzel oldu yasemin hocama ne kadar teşekkür etsek az. Ömrümüzün sonuna kadar hep hayatımızda bir yeri olacak. Sizi çok seviyoruz yasemin hocam iyiki varsınız allah yolunuzu hep açık etsin. Son olarak sakın bizim yaptığımız ihmalliği siz yapmayın hayatınızı ertelemeyin. Böyle bir durum var ise hemen tedavinizi olun ve Yasemin hocama güvenin o dünyanın en iyi en tatlı en sevecen doktoru.
Merhaba;
Hep ağlayarak okurdum başarı hikayelerini şükürler olsun ki şu an gülümseyerek kendi hikayemi yazabiliyorum.
8 yıllık evliyim cok sevdigim ve beni benden daha çok sevdiğine inandığım bir eşe sahibim. Evliliğimin ilk haftasında hiç umursamadığım nasıl olsa yaparım değidim bu hastalıkla yıllarca mücadele etmek zorunda kaldım.
8 yıl boyunca her gün kendime neden ben sorusunu sordum. Neyim eksikti ki diğerlerinden hiç bir eksiğim yokmuş aslında. Bunu Yasemin Hocamla tanıştıktan sonra anladım. Bir sürü doktor araştırdım, bir sürü insanla görüştüm sonra
Yasemin Hocamın bir tv programını izledim internette o kadar güzel anlatıyordu ki bizim yaşadıklarımızı. Randevu almak için aradığımda Dilek ablanın o sıcacık samimi konusması daha çabuk karar vermemi sağladı.
Yasemin hocamla ilk görüşmemizde sesindeki huzur, bakışlarındaki güvenle bize doğru yerde olduğumuzu hissettirdi. Ve eşimle ilk seans sonunda doğru yerdeyiz ve biz bu işi basaracağız dedik birbirimize.
Vee evettt biz bu işi başardık, halen hayal gibi ne bir kasılma ne bir can yanması hiçbir şey yoktu. Meğer boşunaymış bu kadar korku. Her denemenin ardından sessizce ağlardım bu kez bağıra bağıra mutluluktan ağladım. Sizin sayenizde hocam.
Nasıl teşekkür edilebilir ki size ne soylesem az kalır. Kendime olan güvenimi, uykusuz geçen gecelerimi bana geri verdiniz. Şimdi bambaşka bakıyorum hayata umutlarım var, anne olma hayallerim var. Siz bizim en büyük sırdaşımızsınız ve bundan sonra hep dualarimızdasınız.
Allah size sağlık versin, güç versin. Versin ki insanların hayatına güneş gibi doğmaya devam edin.
TEŞEKKURLER GÜZEL KADIN
BANA DA KADIN OLMAYI ÖĞRETTİĞİN İÇİN 😊🙏
İnsanın başına gelmeyince gerçekten bilmiyormuş. Evlendik o kadar mutluyduk ki ama bu mutluluk o kadar da uzun sürmedi. Daha adını bile bilmediğimiz bir hastalığım varmış. Ama derdi veren rabbim dermanınıda veriyormuş ki şükür yasemin hocamızı çıkardı karşımıza rabbim’e ve yasemin hocamıza ne kadar şükretsek az…
Öyle bir stres yaşadım ki. İnsan resmen hayattan kopuyor. Eşimden ayrılmayı bile düşündüm. Her denememizde olmayınca her zaman ayrı bir hayal kırıklığı oldu çok yıprandım oysa daha 15 günlük evliydik. Erken teşhis yapmış olduk.
Her defa denemeden sonra ayrı yıkıldım, ama eşimin bana her zaman desteği oldu hakkını yiyemem şans eseri yasemin hocamızın facebook’da sayfasını gördüm şans eseri girdim bu sayfa neymiş, vajinusmus neymiş diye bir baktım yaşadığım sorunlar. Görene değilde göstertene bakmak lazım… Hayatta herşey bir imtihan. Ve herşey insanoğlu için bizim için…
Çok ağladım, uyumadım sabahlara kadar… ve tedaviye gitmeye karar verdik radndevu aldık ilk randevumuzda çok stresliydim acaba ne olcak nasıl olcak diye içim içimi yedi durdu ilk görüşme güzel geçti yasemin hocam rahatlattı bizi seanslara başladık. İlk başlarda seanslar ne kadar zor gelse bile gerisi çorap söküğü gibi bir bir söküldü. Ve ne yaptıysak eşimle beraber yaptık ilk başlarda olmuyor diye ağlamalar sinirlenmeler hepsi geldi geçdi ve 8.seansda sona erdi tedavi ve mutlu son elhamdülillah…
Umudumuzu kesmememiz lazım en önemlisi bu birazda sabr etmek gerekiyor galiba… Yasemin hocamıza ve tatlı mı tatlı dilli güler yüzlü dilek ablamıza çok çok teşekkür ederiz. Minnettarız bir yuva daha yıkılmadan ayağa kalktı…
Herşey bitti tamam diyorsun ama rabbim son sözünü söylemedi o “ol” derse herşey oluverir… Sıkı sıkı bağlanmak lazım tevekkül etmek lazım.
Allah sizlerden razı olsun… iyi ki varsınız iyi ki tanımışım sizleri…
Osmaniye’de yaşayan bir hemşireyim. 9 ay önce eşimle severek evlendik. Artık beklediğimiz ve umut ettiğimiz o gün gelmişti. İçten içe acaba nasıl olacak diye merak ediyordum ama herkes nasıl yaptıysa biz de yaparız diyordum.
Ama olmadı biz birlikte olamadık balayına gittik orada da birkaç denememiz oldu ama yine başarılı olamadık. Neyse dedik kasmadık balayının tadını çıkardık. Ama günler haftalar aylar geçiyor bizde bir gelişme olmuyordu. Bir gün aile hekimliğine gittiğimde konuyu doktora açtım bana vajinusmus olabilirsin dedi. O an bir duraksadım vajinusmus neydi neden benjm başıma gelmişti. Eve geldiğimde konuyu araştırmaya basaldım. Aynen benin yaşadığım şeyler anlatılıyordu sanki okuduklarım benim duygularımın yazıya dökülmüş haliydi. En azından tanıyı bulmuştum, bana ne olduğunu biliyordum zaten gittiğim bir psikolog vardı onu aradım gel konuşalım dedi. Ben zaten cinsel terapistim aynı zamanda dedi. Sevinmiştim ne olduğunu bulmuştum ve çözümü vardı. Terapiye başladık eşim ilk seansta geldi sonra ben tek devam ettim günler geçiyor aylar geçiyor yine bir çözüm olmuyordu.
Bu arada benim eşimle kavgalarım artarak devam ediyordu. Sudan sebeplerden kavga çıkarıp öfkeleniyordum. Nöbetlerde hep gerginim mutsuzum, her konunun sonu hep oraya gidiyor. Artık eşim de içine kapanık pek konuşmaz olmuştu, hele o konu açılınca gerginliği belli oluyordu. Sanki her mesele her sorun ona bağlı o hayatımdan çıksa gitse her şey hallolacak gibi. Terapistten de sıklmiştim artık bir çözüm bulamıyor üstüne üstlük bizi daha fazla çıkmaza sokuyordu. Ona da iyice gıcık olmaya başlamıştım. Terapiste eşimle gittiğimiz bir gün ciddi bir kavga ettik yine bir çözüm yolu göstermeyip birbirinizi dinlemiyorsunuz bunu evde konuşun deyince benim tepem attı bir daha bu kadını görmek istemiyorum dedim. İyice depresyona girmiştim, sanki dünya başıma yıkılmış da ben altında kalmıştım öyle bir duyguydu. Sanki herkes mutlu bir ben mutsuzdum. Yine ağladığım ve kendimi berbat hissettiğim bir gün şans eseri Yasemin Hanımın sitesine girdim, hasta yorumlarını okudum 5 günde bir haftada bundan kurtuldum yazıyordu. Ben inanamıyordum nasıl beni aylarca hapseden bu illet bu kadar kısa sürede çözülürdu. Umutlandım aradım Dilek Abla açtı telefonu ben kim olduğunu nasıl bir insan olduğunu bile bilmeden 15 dk dilek abaya ağlamıştım.☺ O ise beni teselli etti, canım kısmetinde varsa gelirsin inşallah dedi. O gün anladım beni oraya çeken bir şeyler vardı. Ama eşimi nasıl ikna edecektim zaten bu süreçte yıpranmıştık, daha fazla yıpranıp üzülmemi istemiyordu. Biraz düşünelim bunu dedi. Ben herhalde gitmeyeceğiz dedim. Zamana bıraktım hep dua ettim Rabbim hayırlı bir sonuca ulaştır diye. Sonra eşim bi gün kendiliğinden gidelim dedi.
Havalara uçtum resmen, izinler alındı raporlar ayarlandı artık Ankara yolcusuyduk. Gidiyorduk ama kafamda bin tane soru vardı acaba diyordum. Klinikten içeri girdik Dilek abla bizi sıcacık gülümsemesiyle karşıladı, sohbet etti rahatlattı. Sonra sıra bize geldi Yasemin Hanımın yanına girdik. O kadar heyecanlıydım ki kalbim yerinden çıkacaktı sanki. Yasemin Hanımla konuştuktan sonra tamam dedim artık doğru yerdeyim. Rabbim karşımıza işin ehlini çıkarmıştı. Ankara’da hem gezdik hem eğlendik hem egzersizlerimizi, yaptık veeee 4 günde bu illetten kurtulduk 😊😊😊 eşim de ben de artık dünyalar bizim olmuştu. üzerimizden koca koca kayaları attık gitti. Hamdolsun karşımıza doğru insanlar çıkmıştı. Artık huzurla uyuyorum yüzüm bir ayrı gülüyor eşimle muhabbetim huzurum mutluluğum yerinde. İyiki gelmişiz diyoruz.
Rabbim hepinize bu mutluluğu yaşatsın kesinlikle doğru adres burası 1 günde 3 günde %100 çözüm reklamlarina aldanmayın. Siz azimli olduğunuz sürece zaten zafer çok yakındır uzun sürmeyecektir acele edip hataya düşmeyin. Buradan sabrımın selameti olan eşime yasemin hocama ve dilek ablama sonsuz teskkurler bana bu mutluluğu yaşatan Rabbime hamdolsun nn. …🙏☺☺
… Her şey sevdiğim adamla 20 yaşımdayken hayatımızı birleştirmek için karar alıp evlendiğim günün akşamına kadar çok güzeldi taki akşam sevdiğim insanla yalnız kaldığımda hayatımın şokunu yaşadım. Kocamla ilişkiye giremiyor, korkuyor ve kocamı istemsiz itiyordum bu durum normaldir dedim tekrar deneriz dedim olmadı, günler haftalar geçti bir türlü ilişkiye giremiyordum.
Evlendiğimiz günden iki ay geçmişti internette Yasemin hocamın numarasını buldum eşimin hocamı hemen aramasını istedim. Kendisi arar aramaz randevu aldı ve akşam eve gelirken bana söyleyince bir an korktum.Çok tuhaf bir duyguya kapıldım hem bu dertten kurtulmak istiyordum hemde ilişkiye girmekten kaçmak istiyordum. Ankaraya hocamın yanına gittik. Hocamla görüştüm ödevlerimi verdi.
Ödevlerimi yapmaya başlayınca daha önce hayalini bile yapmaktan korktuğum şeyleri yapmaya başladım ama hala ümitsizliğim üzerimdeydi. Seansları başarıyla tek tek geçmeme rağmen bu hislerim hala üzerimdeydi. Beşinci seansın akşamında başardım. Başardım ama hala başardığıma inanamıyordum.Bana anlatılan Dede Korkut hikayelerine göre :) bu olay bana çok ağrılar çektirmesi ve günlerce ağrısından uyuyamamam lazımdı ama hiç biri olmadı. Ertesi gün tekrar denedim ve yine beklemediğim bir şekilde çok kolay başardım ama yine karamsardım ya bir daha yapamazsam diye düşünceler beynimi kemiriyordu.Evet kader günü gelmişti beşinci seansın sonunda yasemin hocama müjdeyi verdik tabi müjdeyi verirken de karamsarlığımı anlattım. Hocam bu düşüncelerin normal olduğunu yakın zamanda geçeceğini söyleyince mutluluktan ne yapacağımı bilemedim.Şimdi çok mutlu ve huzurluyum çünkü korkularımın en büyüğünü atlatmıştım.Korkularımın en büyüğünü bu kadar kolay bir şekilde atlattıktan sonra hayata bakış açım değişti artık eski ben yerine yepyeni bir ben olmuştum çok cesaretli bir kişiliğe büründüm. Bu süreçte bana destek olan kocamı çok ama çok seviyorum, korkularımı yenmeme yardımcı olan hocama teşekkür ediyorum.
Yasemin hocam Allah yar ve yardımcınız olsun dualarımda sizleri unutmuyorum. Vesselam
İki yıl beraberlikten sonra evlenmeye karar vermistik… İlk gece ilişkiye giremeyip hastanelik olup 1 hafta ara vermiştik. Balayında denemeye karar verdik fakat ne yazık ki yine hüsranla sonuclanmıştı. Bir sonraki gün ve bir sonraki gün deyip bahaneler bulmaya baslamıstım ama sanslıyım ki esimin bana olan desteği ve güveni hiç bitmedi Bu şekilde 4 yılımız geçti. .Artik kendime olan güvenim inancım tamamen kaybolmustu asla iliskiye giremiyeceğim ve en önemlisi de anne olamayacağım düşüncesi gün geçtikçe beni yıpratıyordu. Eve kapanıp telefonları bile açmak istemiyordum. Maddi ve manevi çöküşte idik. İçkiler, uyuşturucu kremler daha neler neler deneyip bir sonuca varamadık. Ta ki internette araştırma yaparken Dr. Yasemin hanımı görene kadar işte o gün içimi büyük bir umut kapladı. Hemen eşimi arayıp randevu almasını istedim ve ilk görüşmeye gittik. Yasemin Hanımın ilk konuşması beni bu işe motive etmesi en önemlisi de güler yüzlü ve pozitif enerjisi benim bu rahatsızlığı yeneceğim inancımı kat ve kat arttırmıştı. Bir gün sonra ilk seansımız başladı. Yasemin Hanımın mükemmel bir tedavi yöntemi ile vajinusmusu 1 haftada yendim ve 4 yıl sonra ilk kez ilişkiye girdim ve şu an hala bu rahatsızlıktan kurtulduğuma inanamıyorum…. Bütün çaresizliğimin ve umutsuzluğumun yerini büyük bir sevinç kapladı. Yasemin hanım beni resmen hayata geri döndürdü. Hocam sizden Allah razı olsun siz benim mucizem siz benim hayatımın bir parçası oldunuz. Eğer siz olmasaydınız ben asla ve asla vajinusmus rahatsızlığından kurtulamayacaktım. Size nasıl teşekkür etsem azdır size hayatım boyunca minnettarım ve bu yazım benim gibi çaresizliğe düşüp çare arayanlara derman olsun inşallah…
2009 yılı ağustos 25 de tanıştık zamanla bu tanışma büyük aşka dönüştü bu aşkı 2011 yılında evliliğe kadar taşıdık çok mutluydum. Her yolu denedik tatile gittik, ilaç kullandık, içki kullandık ama bir türlü olmuyordu. Beraber olamıyorduk. Günler geçtikçe şu gün yapalım bugün yapalım ve sonunda dört yıl oldu artık maddi manevi tamamen çöktük artık mutsuzluktan her gece sinir krizine giriyordum. Artık ikimizinde canına tak dedi, Dr. Yasemin Yıldız ile tanıştık iyi ki de tanışmışız Allah razı olsun ondan bizi gerçekten maddi manevi hayata bağladı ne kadar teşekkür etsem az kendisine. Kendi beni görünce şok olmuştu ilk gün, çünkü resmen ağlıyordum çünkü artık hayata küsmüştüm şimdi ise sayesinde tekrar hayata bağlandık.Şimdi çok mutluyuz sayesinde..boşuna içki alkol başka türlü şeyler denemeyin hepsi boş 4 yıl boşuna vakit geçirmişiz vaktinizi boşuna harcamayın bence Dr Yasemin Yıldız ile tanışın o muhteşem bir insan…
Buraya Başarı Hikâyemi Yazmak Benim “hayalimdi”
Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki; buraya başarı hikâyemi yazmak benim “hayalimdi” ve çok şükür ki bana hayal gibi gelen şey şu an kalemimin ucunda. Sanırım hepimizin hikayesinin başı aynı. Aynı umutlar, aynı hayaller ve aynı hayal kırıklığı...
Çok sevdiğim, uğruna herşeyi yapabileceğimi düşündüğüm eşimle çok güzel bir düğünle evlenmiştik. Her şeyin mükemmel olacağına o kadar inanıyordum ki, ilk gece; en çok güvendiğim insana kendimi teslim edemeyişime, çok istememe rağmen vücudumun kontrolüm dışındaki tepkilerine çok aldırış etmedim.
Bunu sıralı birçok nedene bağladık ve ertesi gün olacağına emindik. Ama beklediğimiz gibi olmadı. Bir sonraki gün, sonraki gün ve maalesef bugünlerin sonu gelmedi. Hep bu sefer olacak tamam hazırım diye başladığım cümlelerimin ağlayarak eksik kalması…
Her denemede asla söz geçiremediğim tepkilerimle kendime güvenim azalıyor, kasılmalar, mide bulantısı ve içimdeki anlayamadığım o duvar hissi benim için dayanılmaz bir acı haline geliyordu. Aklımdan bir saniye bile çıkmayan ve beni hergün sanki hayatım boyunca hiç yapamayacağım bir şey gibi düşünüp ağlama krizlerine sokan, en çok mutlu olacağımız günlerde hep bir yanımı eksik bırakan bu durumdan bir an önce kurtulmak istiyordum. Ve araştırmaya başladım. Tabi bunun “vajinismus” diye bir hastalık olduğunu bilmediğim için kendi kendime çözümler bulmaya çalıştım. Kayganlaştırıcı jeller, uyuşturucu kremler gibi. Bunların bana tek faydası bu durumun benim zihnimde biteceğini anlamam oldu.
Araştırmaya devam ettiğimde vajinismusu ve onunla karşılaştığım için kendimi çok şanslı hissettiğim, konusunda uzman Yasemin hocamı buldum. Benim tüm çabalarım iki ay sürmüştü ama ben psikolojik olarak bitmiştim. Yasemin hocamın makaleleri ve bu sayfada yazılanları okumamla benim için yeni bir umut doğması ve tedavi olmaya karar vermem bir oldu. Eşimle görüştüm ve izinlerimizi ayarlayıp randevu aldık. ilk görüşmemizde Dilek ablamın sıcaklığı ve Yasemin hocamın kesin, kendinden emin konuşmalarıyla doğru yerde olduğumu anladım. İlk seansta hocamın bana verdiği güvenle aklımdakileri anlatırken (İlk geceden sonra bir hafta acıdan oturup kalkamayan Nuray abla, düğün gecemde kulağıma fısıldanan heyecanlanma heyecanlanırsan olmaz bak gibi cümleler…) aslında zihnimin karanlık ve kötü hikayelerle dolu olduğunu gösteriyordu. Yasemin hocam, çevremin yıllarca bana aşıladığı bu yanlış ve gereksiz bilgileri aynı zamanda benim tabularımın tamamını 2. seansta yok etti ve her geçen seansta kendime güvenimi kat kat artırdı.
Eşimin de desteğiyle başlarda bana zor gelen ödevlerim seanslar ilerledikçe kolay gelmeye başladı ve 7. seansın sonunda ben yeni bir hayata büyük bir güvenle hazırdım. Ve tam da beklediğim gibi bu sefer :) herşey yolunda gitti. Hiç bir acı ve kanama olmadan ilerde geriye dönüp baktığımızda çok saf ve güzel hatırlayacağımız bir ilkle eşimle gerçek bir evliliğe adım attık. İlk işim tedaviye giderken büyük bir üzüntüyle akan gözyaşlarımı mutluluk gözyaşlarına çeviren Yasemin hocamı aramak oldu. Şimdi herşey çok daha güzel. Bu hastalık kesinlikle erteleme hastalığı. Kader değil ve doğru kişilerle sabrın ve emeğin birlikteliğiyle aşılabilecek bir hastalık…
Yasemin hocam; siz sadece beni ve eşimi bir çıkmazdan kurtarmadınız. Aynı zamanda bana kendime güvenmeyi, kendimi sevmeyi öğrettiniz. Büyüdüğümü ve tek başıma aslında her şeyin üstesinden gelebileceğimi anlattınız. Tedavi süresince bunu eşim için yapmalıyım dediğimde bile aslında bunu ilk olarak kendim için yapmam gerektiğini öğrettiniz. Samimiyetiniz, sıcacık gülümsemeniz, emeğiniz, sabrınız ve daha birçok şey için size ne kadar teşekkür etsem az. Hayatımda asla unutumayacağım bir yeriniz oldu. Vee Dilek abla, her defasında güler yüzünle karşılayışların, her seans öncesinde aslında bana kısa terapiler gibi gelen, beni rahatlatan hoş sohbetin için desteğin için çok çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız, iyi ki ordasınız, iyi ki kaybolmaya yüz tutmuş hayatlara dokunuyorsunuz.
Tedavi öncesi ve sonrasında ben kendimi bıraktığımda ellerimi bırakmayan, sevgisi, sadakati ve güvenini üzerimden eksik etmeyen sevgili eşime sonsuz teşekkürler…